„Przypadkowo obok siebie"-RETO [CAŁA]

#28 Rozmowa z Adrianem.

INSTAGRAM:

15 minut temu:
@sylwia_sylwia Amusement park 🎢🎡
📸 @reto_synku

7100 like
Komentarze:
@magdalena_synku Ale ty jesteś śliczna. ❤️❤️ Uwielbiam was!

@reto_synku Dziękuję za fajny dzień 🙂
@sylwia_sylwia Ja również.

@olivka22 Jesteście razem? bo ja już nic nie ogarniam.

@maks_sztosik Piękna 😍😍

@patrycja18 Matko! Uwielbiam Cię 😍❤️

@paulinqa Wooow! 🎡🎢❤️

@dominik_dominiq Cudowne zdjęcie. 😘😘

@hajpman_adrian Sztosik! ❤️😍 Wpadnę do Ciebie zaraz, to pogadamy 😹😹
@sylwia_sylwia Hmm.. No oki 😄

@musialeczek_ Gwiazda! Cudownie wyglądasz ❤️
@sylwia_sylwia Dziękuje. Buzi 😘😘

@oliwier_synku Najpiękniejsza😍

@grucha_dj Księżniczka 🙂😍
@sylwia_sylwia Ajjj. Miło 😊❤️

I 6810 innych...

***
-To jak możemy porozmawiać?-zapytał Adrian wchodząc do mojego mieszkania.

-Kochanie, pójdź na chwilkę do mojej sypialni-poprosiłam Kacpra.

-Jasne-poszedł się pobawić.

-Siadaj. Napijesz się czegoś?-zapytałam.

-Nie dziękuję.

Usiadłam obok Adriana. Byłam bardzo ciekawa co chce mi powiedzieć.

-Zerwałem z Magdą-powiedział.

-Kurczę. Przykro mi.

-Zachowała się jak świnia w stosunku do Ciebie. Nie robi się tak...-oznajmił.

-Masz rację. Dziękuję, że jesteś po mojej stronie-przytuliłam Borowskiego.

-I jeszcze jedno-zaznaczył-Chciałbym Ci dokładnie wytłumaczyć jak to było.

-Słucham?-usiadłam na miejscu, na którym wcześniej siedziałam.

-Magda poprosiła mnie o to, żebym znalazł jej kogoś, kto Cię poderwie, rozkocha w sobie, a później rzuci. Od razu pomyślałem o Igorze-spuścił głowę-Później kiedy zaczęło to coraz bardziej rozkwitać rozmawiałem z Igorem i on powiedział, że naprawdę się w tobie zakochał-opowiedział.

-Czyli jednak Igor mówił prawdę...-stwierdziłam.

-Yhym-westchnął.

-Boje się mu zaufać-przyznałam.

-Znam Igora od dzieciństwa. Wiem, że jak mu na czymś zależy, to robi to w stu procentach-spojrzał na mnie.

-Muszę się nad tym wszystkim zastanowić-powiedziałam-Adrian, bardzo dziękuję Ci za rozmowę-dodałam.

Chłopak wstał i mocno mnie przytulił. Super, że mam u niego takie wsparcie. Jest cudownym człowiekiem.

-Będę już leciał. Do zobaczenia-uśmiechnął się.

-Pa, pa-pomachałam mu.

-Szkoda, że muszę już za trzy dni jechać-powiedział maluch podchodząc do mnie bliżej.

-Nie smuć się słoneczko-przytuliłam brata-Możesz tutaj przyjeżdżać wtedy, kiedy tylko chcesz-pocałowałam jego główkę.

-Kocham Cię-złapał moją rękę i mocno ścisnął.

-Ja Ciebie też, słodziaku.