KARANLIĞIN YENİLMEZ NEFESİ

Ayrılamıyorum

Eve geldiğimde kendimi koltuğa attım. Yine tek başımaydım. Dayım gitmişti, Bartu gitmişti, abim gitmişti en önemlisi Rüzgar gitmişti. Kimseyi yanımda mecburiyetten tutmak istemiyordum. O beni sevdiği için değilde mecburiyetten yanımdaydı.

Ben tek kalmıştım. Rüzgar'a bağlandığımı kabul ediyorum ama o gördüğüm rüyadan sonra onu yanımda istemiştim. Ben iyileşiyordum Unsur'a karşı intikamımıda alacaktım.

Hızla evden çıkıp depoya ilerledim. Artık üzülme vaktim dolmuştu.
'Açın kapıyı' diye bağırdım. Her zaman ki sert bakışlarım kendine güvenen adımlarımla depoya girdim.
Hayal'in yanına ilerlediğimde yatağında öylece oturduğunu fark ettim.
'Kalk ayağa' dedim bir görevli peşimden gelirken ona kapıyı açmasını işaret ettim. Hemen ardından benim adamlarımda girmişti içeri.

'Ne yapacaksın bana?' Dedi korkuyla.
'Hiç bir şey' diyerek kolundan tuttum. Bana rağmen güçsüz adımlarıyla onu kapıya çektim. Önüme geçen Rüzgar'ın korumalarıyla

'Bana mı karşı geleceksiniz?' Dedim.
'Rüzgar beyin haberi olmadan gidemezsiniz' dedi.
'Bekleyemem siz haber verirsiniz' dedim. Omzundan itip Hayal'i arabama bindirdim.

'Abin için ü...'
'Kes sesini' diye bağırdım. Ürkmüştü.
'Bunların hepsi abinin yüzünden' dedim. Direksiyonu sıkıca tutup gaza basmaya devam ettim.
'Abim sadece seni seviyor' dedi.
'Ama benim yaşama nedenimi benden aldı' dedim.
'Aşık' dedi. Gözümü saniyeliğine kapatım açtım.
'Aşk mı? Benim bu saçma duygulara inanmadığımı biliyor' dedim. Hayal bu sefer sessiz kalmıştı.

'Neden?' Dedi.
'Seni ilgilendirmiyor' diye ekledim.
'Gece etrafındakileri görmüyorsun' dedi.
'Etrafımdakiler çıkarları için etrafımdalar' dedim. Bu kızla konuşmak beni yoruyordu. Unsur dış dünyadan uzak tutmuştu onu, bunu uçurumda söylemişti bana.

'Rüzgar' dedi. İstemsizce ayağımı gazdan çekmiştim.
'Bak' dedi eliyle beni göstererek.
'Onun için çok değerlisin' diye ekledi.
'O sadece mecburiyet' dedim. Gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordum.
'Mecburiyet mi?' Dedi.
'Abim öldükten sonra beni koruması gerektiğini düşünüyor' diye ekledim.
'Hayır o bahane Rüzgar sana bağlı' dedi.

'Sus artık' diyerek konuşmayı kesmiştim. Bir süre sonra eve gelip onu spor salonuna indirdim.
'Burada beni bulacaktır' dedi. Alayla
'Artık onu ilgilendirmiyor' dedim. Kaşları çatılırken çıkmak üzere kapıya ilerledim.

'Siz ayrıldınız mı?' Dedi. Onu takmadan iki adım daha atmıştım ki ayağa kalkıp soluğu yanımda aldı. Gözlerinde hafif umut belirtisi yer ediniyordu.
'Lütfen cevap ver' dedi. Gözlerine uzun süre baktım geri çekilince
'Uslu dur' diyerek kapıyı kilitledim.

Odama çıkarken kapının açılmasıyla merdivenin yanında durdum. İçeri dağınık saçlarıyla Rüzgar girdi.
'Seni bekliyordum' dedim. Kaşları çatılırken
'Ne yapmaya çalışıyorsun?' Dedi kelimelerle beraber tam önümde durdu.
'Zorunluluğunu kaldırıyorum... artık benim sorunlarımdan uzak dur Hayal'den de, o seni ilgilendirmiyor sanıyordum' dedim. Gözlerini kısarak bakmaya başladı

'Gece ben isteyerek yanındayım' dedi. Ona inanmıyordum arabadaki bakışları zorunlu olduğunun o kadar kanıtındaydı ki ona inanamıyordum.

'Sana inanmıyorum Rüzgar' dedim. Kolumdan tutup yine kendine doğru çekti nefesini yüzümde hissettiğimde içmiş olduğunun farkına vardım. Sinirlenmişti.

'Mecburiyet olsa şimdi gelir miydim yanına? Ben sensiz hiç olduğumu öğrendim' dedi. Nefesindeki alkol o kadar ağırdı ki sarhoş olmamak için kendimi geriye ittim ama onun bileğime ve belime kenetlediği elleri daha güçlüydü.