Iva Escondido (Completed)

Ikalabin' Walong Dugo

Nakamulat ang mga mata ko, pero bakit wala akong nakikita? Madilim ang paligid. Sobrang dilim na halos itim nalang ang nakikita ko.

Nabubulag na ba ako?

Hinakbang ko ang mga paa ko. Pero pakiramdam ko, sa bawat hakbang ko'y nahuhulog ako.

"Tulong." bulong ko.

Biglang nagkaroon ng liwanag sa harap. Nakatutok lang ang atensyon ko doon. Nakaramdam ako ng kaunting kasiyahan, hindi pala ako nabulag.

May lalaking papahakbang papunta sa pwesto ko. Hindi ko pa ganon makilala ang itsura niya dahil napuno ito ng liwanag.

Unti-unti lang itong naging clear when he already standing in front of me.

"Da--d?" hindi makapaniwalang ani ko.

"Anak." he only uttered.

Hindi ako makapaniwala. Is it a dream? Yeah, I guess. Pero sana, hindi nalang. I really misses him so bad. Also Mom and Sam. I think I'm crying.

I hold his hand. I feel nothing.

"I miss you Dad."

Hagulgol ko.

"I miss you too, Iva. But don't worry, magkakasama na tayo, soon."

I about to open my mouth. Pero nakaramdam ako ng malakas na pagyugyog. Naimulat ko ang mga mata at ang blurr na mukha ni Justin ang nakikita ko. Sa oras na 'to, ramdam ko ang kirot mula sa dibdib ko. Sobrang sakit parin talaga ang pagkawala nila. Ramdam ko ang pag-agos ng mga luha ko. Tanging haplos nalang ni Just mula sa likod ko ang tanging nakapagpatahan sa akin. I didn't notice, nakatulog na pala ulit ako.

-

Umiinom ako ng kape ngayon na itinimpla ni Justin. Bumabagabag parin sa isipan ko ang huling sabi ni Dad sa panaginip ko. I didn't memorize it. But as much as I remember, he uttered that we will see each other soon. I don't know why I keep on thinking about that. It was just a dream, pero malaki ang impact nito sa akin.

"You okay?" tanong ni Just.

"Hmm? Yeah." I answered.

"Mukhang malalim yata ang iniisip mo."

Napasinghap ako.

"Just." I paused a bit just to look at him directly into his eyes. "If ever I'll die, one of this days. What would you do?"

Umiba ang expression ni Justin at tila naguguluhan ito. Hinintay ko lang siyang sumagot.

"I won't let that happen. Why are you asking that stupid question?"

Tinutok ko ang paningin sa cup at tahimik na nilaruan ang tea spoon. Hindi ko pinansin ang tanong niya. Kahit sa sarili ko, hindi alam kung bakit ganoon ang naitanong sa lalaking 'to. Gulong-gulo lang siguro ang utak ko kaya kung ano-ano nalang ang pumapasok dito. Half of my brain thinking, hindi ligtas ang misyong gagawin ko. Susugod ng mag-isa doon sa Exodus? I'm so pathetic. But my heart against my conscience. I really want revenge. Gusto kong gawin at iparamdam ang ginawa nila sa pamilya ko. Gusto ko, mula sa mga kamay ko ang paghihiganting iyon. I know I'll be not safe on this mission of mine. As long as, mabigyan ng hustisya sila Mommy, I'm already done.

Maybe, I should plan it better.

-

Alas'kwatro na ng hapon nang mapagdesisyunan kong lumabas ng condo. Buong magdamag lang kasi ako doon nakatunganga. Si Justin, bumalik na doon sa trabaho niya. Wala akong choice kundi magkulikot ng phone at maglaro ng mobile legend.