Ikapitong Dugo

320 21 0
                                    

I slowly opened the old gate. Rinig na rinig ang impit nitong tunog. I checked the phone again, tama ang napuntahan kong direksyon from GPS of Lorenz's phone.

I walk slowly with very careful step para hindi mapansin ng tao sa loob ang pagpasok ko. Una kong narating ang sala which is, walang tao.

Dahan-dahan parin akong naglakad papuntang kusina. Wala paring tao doon. I tried to open every rooms but it was all lock.

Pinalibot ko ang paningin. Naglakad ako hanggang sa makarating doon sa garahe.

Naabutan ko doon ang lalaki sa ilalim ng kotse habang may kinukulikot doon. I walk there at umupo sa tabi niya. Hindi ko pa ganon makita ang itsura niya dahil nasa ilalim pa ito ng inaayos na kotse.

"Anong kailangan mo? Aba'y nakasara na kami."

Hindi ko lubos naintindihan ang sinabi niya.

Lumabas na ang kalahati nitong katawan. Uh- lalaking mukha nasa 30 ang edad.

"Sino ka?" tanong nito.

"Are you Joseph?"

"Bakit?" hindi ko siya sinagot at sa halip ay tinitigan lang ito. "Oo, bakit?"

"Do you know Lorenz?" I asked again.

"Dami mong tanong, bakit ba?"

"Puro ka bakit. Sagutin mo na kasi."

"Oo!" halatang naiinis narin ito sa akin.

Nakahiga parin siya sa ilalim ng kotse niya.

"Ah." lumapit ako sakanya lalo. "Pwede ko ba mahiram ang braso mo?"

"Anong gagawin mo ha?"

Hindi ko na siya hinintay makapag-reklamo dahil nahila ko na ang mga kamay nito.

Pinalabas ko ang kutsilyong nabili ko noon sa tabi-tabi. Hiniwa ko ito sa braso niya kaya dumanak ang dugo sa sahig. Even my hands, nalagyan rin ng pulang likido.

"ARAYYYY!" sigaw nito sa sakit. Pinalabas ko ang alcohol na kung saan ginagamit namin noon sa patient. Ito ang pinakamahapding alcohol sa pagkakaalam ko.

"Kayo ba ang pumatay sa pamilya ko?"

"Ano bang pinag- Ahhhh!" binuhusan ko ang sugat nito kaya bigla itong napasigaw.

"Answer me!"

"Hindi ko alam!"

Mas lalo kong dinamihan ang pagbuhos ng alcohol kaya sigaw rin ito ng sigaw.

"Sandali." pagpipigil nito ng akma ko ulit siyang bubuhusan.

"Ano na?"

"Ang grupo namin iyon, hindi ako kasali."

I stop a little bit.

"Okay."

"Hindi mo na ako papatayin."

I paused. I look at him. He was smiling.

"No."

I answered.

"But Lorenz did." dugtong ko.

Hinila ko na ang tali na nagpapaangat sa kotse kaya bumagsak ito at naipit sa tiyan ng Joseph na iyon. Napabuga ito ng dugo.

Nagsindi muna ako ng puting kandila na dala ko before left his death body.

Iva Escondido (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon