HAYAT

3

Hayat gördüğü manzara karşısında gözlerini sonuna kadar açtı. Elindeki poşetler yerle buluşurken koşarak yanına gitti adamın. Elleriyle yüzünü kendine doğru çevirdi. Adamın gözleri içinde ki boşluk o kadar belliydi ki...

-Araf abi?

Araf gözünden akan yaşa karşın Hayat'a sarıldı. Şu an tek ihtiyacı olan birinin yanında olması idi. Hayat eliyle sırtını ovdu adamın. Araf ağlarken içinden kopan o parçaları hissediyordu kadın.

Olayı bilmese de onu bu kadar ağlatan şey derinden etkilemişti bile şimdiden.

-O gitti Hayat. O gitti.

Hayat ağzı açık kaldı. Ne demişti o? Gitti mi!?

-Buse gitti!

Hastanede yankılandı bu ses. Duvarlara çarparak kocaman oldu gözleri önünde.

~~~

Araf oturduğu sandalyeden o minik bebeğe bakamıyordu. Bundan dolayı Hayat içeri girmişti.

Onu gördüğü anda ki duygularını anlatamadı kadın. O minik ellerini ve ona bakan o masum bakışları...

Hemşire kucağına verdiğinde ne hissettiğini umursamadı. Bu minik bebek hayatı doğduğu ilk gün tanımıştı.

-Merhaba...

Bebek kolları arasından düşecekmiş gibi geliyordu. Tutarken canını yakacak sandı.

Hayat işte o an karar verdi. Bu minik bebeğe umut ışığı olacaktı.

~~~

Ertesi gün

Hayat eve kendine kıyafet almak için geldiğinde masada oturup bekleyen bir adet Arel ile karşılaştı.

-Sonunda evinizin yolunu bulabildiniz Hayat Hanım.

Hayat kaşlarını çattı. Ne diyordu bu adam?

-Efendim?

Arel oturduğu yerden kalkarak yanına doğru geldi. Kolunu sıkıca tutarak kendine doğru çekti.

-Neredeydin Hayat!?

Hayat ağzı açık kalmıştı. Emindi ki yine sabaha kadar içmişti.

-Hastanede! Hem ben sana niye hesap veriyorum!?

Arel kaşlarını sonuna kadar kaldırdı.

-Buse'nin yanında mıydın?

Hayat ellerini sıktı.

-Hayır...bebeğin.

Arel bir adım geriye giderek kolunu bıraktı.

-Araf Bey ne yapıyor?

Hayat artık daha fazla bu tavrına dayanamayacaktı.

-Araf Bey mi!? O senin kardeşin be. Karısı çocuğunu ve onu bir başına bırakıp giderken sen neredeydin Arel? O adam acıyla savaşırken sen neredeydin kardeşi olarak!? Söylesene!?

Arel kafasını olumlu anlamda salladı.

-Buse gitti mi?

Hayat elini saçlarının arasından geçirdi.

-Evet! Minicik bebeği ve çok sevdiği kocasını bırakıp gitti.

Arel onu umursamadan evden hızlıca çıktı.