4

8.1K 343 34
                                    

Hayat karşısında oturan adama baktı. Gözleri birbirlerini yakıyordu. Hayat öfkeli idi. Arel daha çok.

-Sana Araf Bey neden çiçek getiriyor?

Hayat güldü.

"Arel sen geceleri adını sayıkladığın o kadının yanına gitsene! Aynı odada kalmamamıza rağmen uykularımda "Gözde! Gözde!" diye bağıran biri var. Gerçekten bilmiyorum sanıyordun belki de."

Arel gözlerini devirdi. Tabi ki diyememişti bunu Hayat. Kendine bir dur dedi. Elbet bununda zamanı gelecekti.

-O adam ve çocuğu bu eve bir daha gelmeyecek!

Hayat tek kaşını kaldırarak baktı adama. Güldü.

-O adam ve çocuğu bu eve gelmeyecek mi? Gerçekten artık seni tanıyamıyorum! O çocuk değil! Ya da o adam değil! İsimleri var onların! Senin kardeşin o! Olay ne şimdi? Bana bir çiçek getirmiş olması mı? Sen beni ne zamandır kıskanıyor oldun?

Arel gözlerini kadının gözlerine kilitledi. Hayat kaçırdı bakışlarını ilk kez.

-Hayat! Uzatma! Ne dediysem o!

Hayat adamın kalkıp kendine doğru yaklaşmasıyla yere baktı.

-Bu akşam benimle ilgilen.

Hayat duyduğu şeyle yumruklarını sıktı.

-Akşam katılacağımız bir parti var.

Hayat yanından geçip giden adamla derin bir nefes verdi.

-Zaman...benim de sıram gelecek elbet...

Gözlerini kapattı kadın. Ama Arel Aslan Hayat'ın ateşinde yanmayan çoktan başlamıştı.

~~~~

Araf oğlunun elini öptü. Gözleri parıl parıl parıldayan Gece'ye bakarken zaman duruyordu sanki.

-Hayat ve Arel'in arasını yapmalıyız oğlum. Yoksa ikisi de çok acı çekecek.

Gece gözlerini sonuna kadar açmış ona bakıyordu. Bulundukları sıcak yuvalarını adamın kahkahası doldurdu.

-Oğlum neden öyle bakıyorsun bana? Babanım ben. Her dediğimde ağzını sonuna kadar açıyorsun. Yaramaz seni. Hayat'ı çok yordun değil mi? Sürekli ağladın.

Gece yavaşça yana doğru döndü.

-Bak sen. Babasına sırtını dönüyor.

 Babasına sırtını dönüyor

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gece bebek~~

-Hayat'ı görünce gülücükler saç babanı görünce sırtını dön. Küçük sıpa seni.

Araf Hayat'ı dinlemişti ve Gece'ye tutunmuştu. Buse bu sıcacık yuvaya ait değildi.

~~~

HAYAT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin