HAYAT

10

Ağaçların sonunda gördükleri kocaman binaya baktı. Araba durunca önce yanında ki adama baktı. Yıkılmaz bir duruş ama sanki onda bundan daha fazlası vardı. Kafasında ki soruları unutarak arabadan indi. Ayağında topuklu ayakkabı olması onun için zor olmuştu. Bir anda düşecekken kolundaki elle durmuştu. Saçları kafasını çevirmesiyle savrulurken korku dolu gözlerle ona bakan Savaş'ı gördü. Sessizce tekrar yürüdü. Adam arkasından yavaş adımlarla geliyordu.

Kapıdan içeri girdiklerinde güneş ışığının vuruşunu izledi kadın. Bir taraf sadece camla kaplıydı. Sahneye çevirdi gözlerini. Kafasında olacakları canlandırdı. Suratında tebessüm oluştu. Arkasında duran adamın sessizliğini fark etmiyor değildi. Nefes alıp verdiğini bile duyuyordu. Yavaşça arkasına döndü. Gözleri ölümcül bakışlar olarak düşüneceğiz o gözleri buldu.

-Burası güzelmiş.

Genç adam tebessüm etti.

-Beğenmene sevindim. Sahne arkasını da görmek istersin diye düşünüyorum.

Hayat kafasıyla onu onayladı. Adımları uyum içinde siyah kapıdan içeri girdiler. Hayat etrafa baktı. Aynalar, ışıklar ve onların ihtiyaç duyduğu pek çok şey.

-Arel ile boşan.

Hayat duyduğu cümleyle kafasını hızla çevirdi.

-Ne?

Savaş ona doğru bir adım attı.

-O adam canını yakmadan önce ondan kurtul.

Hayat kaşları çatışarak ona baktı.

-Bunu benim düşünmem gerekir öyle değil mi? Ayrıca bunu söylediğine göre bildiğin şeyler olmalı.

Savaş tebessüm etti. Başını hafifçe yere doğru eğdi. Ardından iç çekerek tekrar kadına baktı.

-Hadi ama Hayat. Kocanın seni bir oyun içinde kullanabileceğini ikimizde çok iyi biliyoruz ama sen iyi bir tavsiyeyi kötü algılıyorsun.

Hayat ona biraz yaklaştı. Aralarında ki çekimi görmemek için kör olmak gerekirdi.

-Bakın Savaş Bey. Bu konular özel hayatım olduğundan beni ilgilendirir. Ve siz...

Gerisini getiremeden dudakları üstünde hissettiği sıcaklıkla gözleri sonuna kadar açıldı. Savaş onu öpüyordu. Ne yapacağını bilemese de ellerini adamın göğüsüne götürdü. Kendinden uzaklaştırmak istedi. Savaş yaptığı şeyin farkına varmış olacak ki ondan önce davranarak hızla geri çekildi.

-Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz?

Elini kaldırdığı anda adam bileğinden tutarak  onu durdu.

-İstemeden oldu. Özür dilerim.

Savaş cümlesini bitirir bitirmez arkasına bakmadan sahneden uzaklaştı. Arkasında şaşkın bakışlarla ona bakan Hayat'ı bıraktı ve gitti.

~~~

Onu takip ederek , Savaş önde , hızla binanın arka kapısından çıkmışlardı. Adam elini tutuyordu. Şu an düşünebildiği tek şey onu öpüşüydü. Nasıl yapar demeden edemiyordu. Adam arabaya vardıklarında arabanın kapısını açtı ve binmesini işaret etti. Kadın şaşkın olsa da dikkatli bir şekilde arabaya bindi. Adam hızlı adımlarla içeri tekrar girerken beklemeye başladı. Ne yaptığını cidden merak ediyordu.

~~

Geçen arabayla etrafı bembeyaz bir duman kapladı. Hızlı bir şekilde ağaçlı yolu bitirerek arabayı durdurdu. Çok zaman geçmeden içinden Arel indi. Öfkeden gözü dönmüş şekilde içeri girdi. Karşısında sandalye de oturmuş bekleyen adamla ,Savaş'la, durdu.