.9.

66 17 7
                                    

"Ne yapıyorsun?"

"Hiç."

Baek, Chanyeol'ün oturduğu koltuğa biraz daha uzak olan diğer koltuğa geçiş yaptı ve son zamanlarda sık sık elinde dolaştırdığı kitabı açıp okumaya başladı.

"Sen kitap okumayı sevmezsin fakat şu sıralar bütün kütüphaneyi okudun desem yeridir."

Baek, gülümsedi ve diğer sayfaya geçerken mırıldandı.

"Hyun seviyor."

Evet. Baek'in aksine Hyun kitaplara tam anlamıyla tapardı ve genelde -intihar etme çabaları dışında- kitap okuyarak zaman geçirirdi. Chanyeol sırf sıkıntı çıkarmasın diye Hyun için tonlarca kitap almıştı ve sıkıntıdan onunla okumaya başlamıştı. Sanıyordu ki Hyun'un ona istemedende olsa kazandırdığı en güzel alışkanlıktı bu.

Chanyeol derin bir iç çekip kupasına doldurduğu içeceğinden bir kaç yudum aldı. 1 aya yakın bir zamandır Baek kendini ondan uzaklaştırıyordu. Beraber yaptıkları bir çok şeyi yapmaz olmuşlardı. Farklı vakitlerde yiyorlar, içiyorlar, kitap okuyorlar, müzik dinliyorlar, dışarıyı seyrediyorlar, uyuyolar, uyanıyorlardı.

Fazlaca tartışmaya başlamışlardı, beraber bir şey yaptıkları her an tartışıyorlar ve tartışmalar genelde Baek'in kriz geçirmesiyle son buluyordu. 

"Bugün dışarı çıkalım."

Chanyeol, Baek ile arasındaki var olmaya başlayan duvarı yıkmaya çalışıyordu. Bu yüzden asla yapmayacağı bir teklikte bulundu Baek'e. Baek, normalde olsa kitabı fırlatır çoktan çıkmak için hazırlanırdı ama şu an duymazdan gelir gibi bir hali vardı. Chanyeol tekrarladı.

"Dışarı çıkalım Baek."

Baek omuz silkerek cevap verdi.

"İstemiyorum. Hyun ortaya çıkarsa uğraşmak zorunda kalacaksın."

"Sorun değil, ortaya çıkmasına izin vermeyeceğini biliyorum."

"Bunu yaparken çok zorlanıyorum bu yüzden çıkmayalım."

Chanyeol gerçekten şaşkındı, nasıl bir tepki verse bilemiyordu. Sinir olmuş bir şekilde güldü ve kupasını kafasına dikip sertçe masanın üzerine koydu. Çıkan ses odada yankılanmıştı. Baek, kitabını masanın üzerine atıp gülmeye başladı. Chanyeol'ün çatık kaşlarına bakıyor ve gülüyordu. Chanyeol'de gülmeye başlarken tek kaşını kaldırıp sordu. 

"Komik olan ne?"

"Bilmiyorum."

Ardından kahkahaları daha gür çıkmaya başladı. Belliki ikisininde sinirleri fazlasıyla bozulmuştu. Bir süre sonra yorgun düşüp sustuklarında Chanyeol esneyerek koltukta uzandı. Baek'inde uykusu gelmişti, o da bulunduğu koltukta uzandı. Şimdi karşı karşıyaydı yüzleri. Birbirlerine bakıyorlardı.

"Benden uzak duruyorsun çünkü Hyun seni tehdit etti, beni öldürmekle."

Baek başını olumsuz anlamda salladı.

"Evet, etkisi var ama sadece bu değil. Ben merak ediyorum Chan."

"Neyi?"

"Benden sıkılıp sıkılmayacağını, nereye kadar dayanacağını."

Chanyeol kaşlarını çattı. Baek ile bu konuları konuşmayacakları için birbirlerine söz vereli uzun zaman olmuştu.

"Yeteri kadar net cevap verdiğimi düşünüyorum, tekrar gün yüzüne çıkarma bu tatsız konuları."

"Sen de benimle birlikte deliriyorsun."

Baek, bunları Hyun'un zoruyla söylemiyordu. Bu, Chan'ın gözlerinin içine bakarak söylemesinden belliydi.

"Bunlar Hyun'un lafları."

Chanyeol kötü hissediyordu. Büyük ihtimalle Hyun, Baek'in aklını karıştırıyordu. 

"Hayır, benim laflarım."


Tekrardan tartışmışlardı. Baek bu sefer tam 3 kez nöbet geçirmişti ve Chanyeol sadece uzaktan onu izlemekle yetinmişti. Baek'e ulaşmak imkansızdı. Kendini öyle uzaklaştırıyordu ki kendinde değilken bile Chanyeol'ün yaklaşmasına engel oluyordu.

Hyun 1 aydır hiç ortaya çıkmamıştı. Bu güzel bir gelişmeydi fakat Baek'in daha kötüye gitmesi işi karmakarışık bir hale sokuyordu. Chanyeol özellikle uyuma taklidi yaptığında ya da özellikle ortadan kaybolduğunda Baek bir şeyler not alıyordu. Chanyeol geldiğinde ise notlarını ortadan kaldırıyordu ve Chanyeol bu notları asla bulamıyordu.

Baek bir probleme dönmüştü sanki. Chanyeol ne kadar uğraşsada çözemiyordu onu. Hyun'un zoruyla bir şey yapsa önceleri, Chanyeol bunu anlıyor ve Hyun yaptığı için sorun etmiyordu. Mesela Baek kalbini kıracak bir şey söylese ve gözlerini gözlerine sabitlemese Chanyeol anlıyordu ki bu sözler ona ait değil Hyun'a ait. Fakat şimdi anlamak o kadar zordu ki.

Baek her türlü konuşmada kalbini kırmaya başlamıştı ve gözlerinin içine bakıyordu. Gözlerini özellikle kaçırmıyordu, Chanyeol bunu bilerek yaptığını düşünmeye zorluyordu kendisini ama biliyordu. Baek ne kadar kendini zorlarsa zorlasın istemediği şeyleri söylerken asla Chanyeol'ün gözlerine bakamazdı. Bu tik ya da huy gibi bir şey olabilirdi.

Kısacası Baek, artık Chanyeol'ü kırıyordu. Bilerek.

"Neden?"

Chan, karşısındaki koltukta uyuya kalmış bedene bakarken tekrar mırıldandı. Yorgundu, her an uykuya dalabilirdi. Kendini uyumamak için zorluyordu.

"Neden kalbimi kırıyorsun?"

Fakat uzun süredir yapamadığı gibi yine yapamadı, uykusunu yenemedi ve uyudu. Solukları belli bir düzene girmişti artık...

"Çünkü iyileşiyorum."



Güzel bir gece geçirin.

00.16

21.08.2019

Hush... [chanbaek]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin