ლუციფერი/დასრულებული

ალუბლის ბალზამი

ჯენის P.O.V
თეჰიონს უკვე სძინავს. მე კი მის გვერდზე ვეშვები. ცუდ დროს მახსენდება, არაფერი მაქვს იმისთვის, რომ ჩავიცვა. ამიტომ იდიოტურ აზრს მივმართავ და მთლიანად ვიხდი ტანზე. თეჰიონს მაინც სძინავს. მხოლოდ ბიუსჰალტერი და ტრუსი, მაშინვე ვეშვები საწოლზე და საბანში ვიფუთები. არც-ერთ ჰაერის ნაწილაკს არ ვაძლევ იმის უფლებას, რომ მომიახლოვდეს. თვალებს ვხუჭავ და...

-ლამაზი სხეული გაქვს.-მესმის ბოხი ხმა, რომელსაც თავი ჩემს ყურთან ახლოს მოუტანია.

ჯანდაბა, მე მან დამინახა, ასე შიშველი. ჯანდაბა! რა იდიოტი ვარ! რატომ ვარ ასეთი სულელი? გამოუსწორებელი მე.

-დადუმდი და დაიძინე.

-მკერდის ზომებიც კარგი გქონია.-ჩაიცინა და ეცადა ხელის საბანში შემოცურებას.

-როგორ ბედავ?-მეგონა ხელის მკერდთან მოტანას აპირებდა მაგრამ... მისი ხელი ჩემს წელზე აღმოჩნდა. როგორ აღმაგზნებს!

-ვიფიქრე შეგციცდებოდა.-მისი საბანი გადაიძრო და ჩემში შემოძვრა. შეწინააღმდეგების სურვილიც აღარ მქონდა.

ძალიან მრცხვენოდა, როცა მის თითებს ჩემს სხეულზე დაასრიალებდა. მეგონა ძარღვებში სისხლი მეყინებოდა. მაინც იმაზე ვფიქრობდი, რომ გამომიყენებდა და შემდეგ ალბათ სადღაც გამყიდიდა.

როზეს P.O.V
მეორე დღე
მთელი დღე გუშინდელ დღეზე ფიქრში გავიდა. რატომ გადამავიწყა ამ დღემ ყველაფერი?! ყველა ტკივილი და გაჭირვება. რატომ, ვერ ვშლი გონებიდან იმ წყეულ ადამიანს?

-მოიცა მან მითხრა, რომ თუ რამე პრობლემა მაქვს მას მივმართო.

-მაგრამ მან რაუნდა ქნას?

-მოდი, მაინც ვიკითხავ. იქნებ რამით დამეხმაროს.

-ჯანდაბა, სად წავიდა ის ფურცელი?

ქვემოთ დავიხედე და სიხარულით შევეგებე ფურცელს რომელზეც მისი ნომერი დამიტოვა და თან მიაწერა: "ჯონგუქი".