ლუციფერი/დასრულებული

დასასრული

ავტორის P.O.V
5 წლის შემდეგ
-როზე, ჯონგუქს ნუ აბრაზებ!-შენიშვნა მისცა ჯენიმ თავის გოგო-ბიჭს.

-დედა, ნუ ხარ ასეთი მკაცრი!-ამბობს იეჯი და პატარა ჯონგუქს ხელში იჭერს.

-იეჯი, იცოდე უკან მიგაყოლებ.-ამ ყველაფერზე მეღიმებოდა.

-მეც, აქ ვარ დედიკო!-სახლიდან რიუჯინი გამოდის და პატარა როზეს ხელში იჭერს. შემდეგ კი იეჯისკენ იძვრის და პატარა როზეს ხელს უწყობს, პატარა ჯონგუქთან თამაშში.

-ოჰ!-სუჯინი სახლიდან გამოვიდა. პირსახოცით იწმენდდა ტუჩებზე შემორჩენილ ლაქებს.

-რა გჭირს სუჯინ?-ერთდროულად იკითხეს სოლარმა და ჰვინმა.

-თავბრუ მეხვევა და გულის რევის შეგრძნება მაქვს.

-ეგ შენ ქმარს დააბრალე.-ცინიკურად გავუღიმე.

-დედა, რაო რა თქვა?-სუჯინმა დედამისს გახედა სიმართლის გასაგებად.

-მგონი, ჯენი მართალია, ჯიმინის ბრალია.-ჩაიცინა ჰვინმა.

-თეჰიონი სადაა?-ჩაილაპარა ლისამ და ტელეფონზე თეჰიონის ნომერი აკრიფა.

"-სად ხარ?
-მალე მოვალ.
-ნამტირალები ხმა გაქვს თუ მეჩვენება?
-არა, არა არაფერი მჭირს.
-კიდევ, ჯონგუქის სასაფლაოზე ხარ არა?
-ლისა, რატომ დამირეკე?
-მოგვენატრე, ოჯახში ღამის საათებში, რომ ბრუნდები აბა რა გგონია?
-სამუშაო რომ არ მოითხოვდეს, სულ თქვენთან ვიქნებოდი.
-შენც ძალიან გხიბლავდეს, ბიზნესმენობა.
-წავედ..
-სუჯინი ფეხმძიმედაა!
-რ-რა? მართლა? ჯიმინი ვერ გადამირჩება!"