Sonunda gün bitti diye seviniyordu Jeongin. Ama yarın iş aramaya çıkacaktı. Okul okumuyordu. Bu yüzden rahattı.
Evlerine gittiklerinde yatağa güzel bir uzandı. "Canım yatağım seni çok özledim." deyip derin bir nefes aldı. Aklına gelen fikirle ayağa kalktı.
Günlüğünü açıp karalamaya başladı. Aslında tam olarak bir günlük değildi. Sadece karalayıp aklına gelen cümleleri yazıyordu.
"Lanet olası Hyunjin"
"Boklu Hyunjin."
"Köpekler vs. Hyunjin'ler"
Biraz daha karaladı.
*******************
Gözüne giren ışıkla gözlerini açtı Jeongin. Biraz daha uyumak istese de iş bulacağı aklına geldiği için kalkmak zorunda kaldı.
Üstününe siyah beyaz bir kazak altına siyah dar paça çekip kahvaltı yapmamaya özen göstererek yola çıktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hala iş arıyordu. Fakat bu devirde bulmak imkansız gibi birşeydi.
Gelen telefonla elini cebine atıp telefonunu çıkardı. Ekrana baktığında annesinin aradığını anladı.
"Efendim kraliçem!"
"Jeongin oğlum. Ben eve gidiyordum. Sende gel benim tarif kitaplarımı taşıyacağız. Bana yardım eder misin?
"Tamam anneciğim. Geliyorum."
Jeongin eve doğru yürümeye başladı.
Yürürken düşünüyordu. Annesine orada nasıl davranacaktı Hyunjin? Çaresizdi. Okula gidip savcı ya da avukat olmak istiyordu.
Fakat okula giderse paraları kalmayacaktı. Annesine yardım amaçlı çalışmak istiyordu. Annesi de her ne kadar onu okula göndermeye çalışsa da okul masraflarını ödeyemeyeceği için onu okula gönderemiyordu.
"Belki bir savcı olurum. Dünyayı kurtarırım. Yardım isteyenlere yardım eli uzatırım. Belki insanların bana ihtiyacı vardır. Ahahha Jeongin. Hyunjin haklı. Fakir olduğun için hayallerin gerçekleşmeyecek."
Bunları düşünürken evine yaklaşmıştı. Ama bir terslik vardı.
"Yangın vaaar. Yardım edin!"
"İçeride biri var mı?"
"İtfaiyeyi ambulansı arayın hadi."
"Soo Hyun'un evimi?"
Jeongin.... Sanki dünyası başına yıkıldı. Duraksadı.. gözleri açıldı.
Flashback
"Ben eve geliyorum oğlum. Hafif yağmur yağıyor."
"Babacığım seni çok özledim.. İsteğim şekerlerden aldın mı?"
