Slave //(Hyunjin×Jeongin)

Special Part

Jeongin , Hyunjin'le buluşmak için Hyunjin'in attığı konumdaki kafeye varmak üzereydi.

Bugün onların tanışma yıl dönümüydü. Jeongin her ne kadar zorluk çeksede Hyunjin'i tanıdığı için çok mutluyudu.

Hyunjin'in ise bu illetli hastalıktan bu şekilde kurtulacağı aklına gelmemişti. Ama Jeongin'e o kadar minnettardı ki , onun için ölümü bile göze alırdı. Çünkü onun bu boktan hayatını kurtarmıştı. En azından gençliğini biraz olsun yaşayabilecek , Jeongin onu kurtardığı için ona da yaşayacaktı.

Jeongin attığı konuma geldiğinde buranın boş bir mesire alanı olduğunu gördü. Evet dinlenmek için güzel fakat yiyecekleri içebilecekleri bir yer yoktu.

Jeongin, Hyunjin'in onunla dalga geçtiğini düşündü. Hızla telefonundan onun numarasını arayıp açmasını bekledi.

"Alo, Hyunjin? "

"Efendim aşkım?"

"Sen ninmle dalga mı geçtin? Attığın konum bom boş bir yer?"

"Ah hayatım söylemeyi unuttum. Ben gelemiyorum. Ama şuan bulunduğun yerde bir kamyon var görüyor musun?"

"Hyunjin...."

"O kamyoncudan rica et. Benim arkadaşım. Seni eve götürsün."

"Puff. Hyunjin sen iyice çıldırdın."

"Yaw bir git sor hele."

Jeongin telefonu , Hyunjin'in suratına kapattıktan sonra gördüğü tek kamyoncuya en yakın otobüs durağını sormak için yanına yaklaştı.

"Afedersiniz , en yakın otobüs durağı nerede acaba?"

"Bakın efendim kamyonun arkasındaki sokaktan düz gidin. Sağa dönün orada görürsünüz."

Teşekkür ettikten sonra dediği gibi kamyonun arkasındaki yola yöneliyordu.

Fakat , bu kamyon niye bu kadar süslü ve üstü kapalıydı?

Yani bir kamyon için fazla çiçek vardı etrafında.

Kim yaptıysa abartmış bence..

Jeongin bunu düşünürken kamyonun arkasından aniden fırlayan cisimden dolayı ödü bokuna karışmıştı.

Ah.. lanet olsun.

Bu saçmalıkların hepsi..

Hyunjin. Cidden. Malsın aq. Sg plis.

"Lan. Öküz. Kalbime. İniyordu. Hödük."

Jeongin bir yandan Hyunjin'e vuruyor , her kelimesinde de duruyordu baskı yaparak.

Hyunjin ise şekoş karı oynama kararı almış

'ayol ne vuruyon yaw.'

'ay aşkım yapmaaag.'

'nadnan vurmaaag'

'yada şey olsun.'

'jeongin dediğim anda vur banaaaahh.'

Jeongin'in yumruklarına karşı bu kelimeleri kullanıyor , sekerek ondan kaçmaya çalışıyordu.

Jeongin'in vurması sonunda sona ererken Hyunjin eliyle kamyonu işaret etmişti.

"Anaaa. Bu senin kırdığın şekerlerden değil mi lan it."

"Ay aşkım ben çok şeyim ke be plis. Tabi hızlı zamanlarım falan biliyon aqü."

Jeongin büyülenmişti sanki.

Hyunjin'in kırdığı şekerinden ona bir kamyon getirmişti.

Her ne kadar babasınınkinin yerini tutamasa da Hyunjin'e birşey deneyecekti. Çünkü tekrar üzülmesini istemiyordu. Konuyu direkt kapattı.

"Bak hayatım. Bu şekerler senin. Bu mektubu da sonra oku." dedikten sonra bir mektup uzattı.

"Onu anlayabildim Allah'a şükür."

"E ne bakıyon o zaman avanak avanak."

"Ya Hyunjin boş yapma şurada iki dakika bir romantizm yaşıyoruz şekerlerle. Seninle olmuyor , bari şekerlerle ilişkimize karışma amk."

"Ay. Aman. Şekerle ilişkiymiş. Bana bak Jeongin. Seni şu şekerden bile kıskanıyorum biliyorsun ayağını denk al hepsini atarım çöpe."

Jeongin onun bu kıskançlığı karşısında kıkırdamıştı hafiften.

"Tamam tamam." dedikten sonra yavaşça Hyunjin'in yanına gittikten sonra kollarını boynunda birleştirdi Jeongin.

Başını Hyunjin'in göğsüne gömdükten sonra derin bir nefes aldı Jeongin.

Gözlerini kapatıp huzuru hissetmek istedi.

Ama yapamadı.

Neden mi?

"Ay gıdıklandım ayol. Nabuyun gız?"

Hyunjin'in konuşması.

"Amına koyayım Hyunjin."

"Yok aşkım. Şey diycektim. Eve gidebilir miyiz?"

"Gidelim valla."

"Kamyon nolcak."

"Bizim evin önüne bıraktıracam. Sonra da itfaiye çağırıp şekerleri merdivenle senin odana atcam."

Hyunjin'in hayaline ikiside kahkaha atmıştı.
Sonunda bulmuştu kaderlerini..

*******************

Hyunjin yatakta telefonla oynarken Jeongin ona yastık fırlatmıştı.

"Lan tak beni."

Hyunjin ona bakmıyordu.

"Puşt."

"Pezevenk."

"Amele."

"Lan bir baksana amk."

Hyunjin kahkaha ata ata doğrulmuştu yataktan. Sonra yatakta oturan Jeongin'in yanına gelmişti.

"Annem anneannemlere gitmiş izin almış bir gün."

"Benim annem zaten hep işte."

"Napsak acaba yaa."

"Ben biliyorum." dudaklarına bakarak konuştu Hyunjin.

"Napacakmışız?"

Hyunjin cevap vermeden Jeongin'i yatağa ittirip üstüne çıkmıştı. Dudaklarına da yapışmayı unutmadı tabi.

Bugün onlar için güzel gündü. Sonuçta birbirlerine sahip oldular.

Smut yazamasamda al sana
SmutSeverUnicorn.

Ama konuşmalar coksell degilmi?

Neyse bu size sabah sürpriz olacak.

İyi geceler güzel rüyalar meleklerime ❤️.