Slave //(Hyunjin×Jeongin)

1.5*Parti-2*

Partinin ilerleyen saatlerinde Changlix ve Minsung çifti içmişti. Saçma saçma bağırıp duruyorlardı.

Seungmin , Jeongin ve Hyunjin üçlüsü ise içmemeyi tercih etmişti.

Seungmin yanlarından bir süreliğine ayrılmıştı Changlix ve Minsung'a bakmak için.

O sırada masaya Kang Beom teşriflerini buyurdu.

"Ah hosgeldiniz Jeongin. Geleceğini düşünmemiştim. "

Hyunjin ona öldürücü bakışlar atarken o sinsice konuşmasına devam ediyordu sanki Hyunjin'e ibnelik yapmak istermiş gibi.

"Geldik ama." Dedi Jeongin.

Hyunjin o sırada kulağına fısıldadı.
"İki dakika gelsene dışarı."

Jeongin duyduklarına karşın Kang Beom'dan rica edip Hyunjin'in yanına gidecekti.

"Bende içecek almaya gideyim." dedi Beom.

Jeongin tam Hyunjin'in yanına giderken elini tutan Kang Beom'a baktı.

Kang Beom onun elini tutmuştu cidden.

"Geri gel ama Jeongin..."

Jeongin kafa sallarken Hyunjin elini tutan ele , yani Kang Beom'un eline bakıyordu. Anlında belirginleşen damarlarla Jeongin korkmaya başlamıştı. Çünkü gözleri kayıyordu.

Biraz daha ilerlediklerinde Hyunjin Jeongin'in kolunu tutmuştu.
Farkında değildi , ama çok sıkıyordu.
Jeongin eski haline dönmesini istemiyordu...

"Kolumu acıtıyorsun Hyunjin."

Hyunjin'in sinirlendiği elini sıkmasından belliydi. Çünkü cidden çok sıkıyordu. Jeongin çekmeye çalışsa da yapamıyordu.

"Beom'a güvenmeyeceksin! Ona dokunmayacaksın! Yanından bile geçmeyeceksin! Yanından kovacaksın! Dediklerimi yapacaksın Jeongin!"

Hyunjin şuan kendinde değildi. Bundan adı gibi emindi Jeongin.

"Hyunjin kolumu bırak lütfen. Acıtıyorsun." Jeongin yalvarsa da etki etmiyordu.

"Hyunjin kendine gel yapma . Ahh." Jeongin'i daha fazla sıkmasıyla Jeongin sesli bir şekilde inlemişti.

Alanda ki herkes onlara bakarken Hyunjin kolunu savurup hızla alandan çıkmıştı.

"Hyunjin...." Arkasından kısık sesle söylemişti Jeongin..

Masaya geri dönmek zorundaydı.
Beom'a söz vermişti çünkü.

Tam geri dönecekken Beom arkalarında durmuş olanları izliyordu. Neden bizi ayırmaya gelmedi diye düşündü. Ama doğru kimse Hyunjin'le tartışmak istemezdi.

Beom hızlıca Jeongin'in elini tutmuştu.

"Ah cidden serseri Hyunjin. Gel odama gidelim. Pansuman yapalım hem bu sırada evi gezmiş olursun."
Güler yüzle demişti.

Kabul etmişti Jeongin.. başka yapabilecek birşeyleri yoktu çünkü.

Yavaş yavaş merdivenlerden çıkarken Beom odaları gezdirmeye başlamıştı.
Bir kaç odadan sonra kendi odasına gelmişti.

"Bak burası benim odam sen otur ben sana su getireyim ve pansuman aletlerini tabi ."

"Yok Hyung cidden gerek yok."

"En azından krem sürelim. Baksana morarmış."

Jeongin morarmış koluna bakarken kafasını salladı.

Birkaç dakika sonra bir krem su ve ilaç ile geldi Beom.

"Bak bu ilacı iç. " Verdiği suyla içmişti Jeongin.

Kremi daha sürmemişlerdi ama.

"Hyunjin'le neden aynı evde kalıyorsun?"

"Yorumsuz.. boşver."

"Bak Jeongin bir sıkıntın olursa bana gelebilirsin biliyorsun. Sana her zaman yardımcı olabilirim."

"Ah. Teşekkür ederim Hyung ama buna gerek yok. "

"Serseri Hyunjin , sana yapmadığını bırakmadı. Tuvalet mevzusunu da duydum."

"Biz o konuları geride bıraktık Hyung. Partiye dönelim mi artık."

Tam oturduğu yerden ayağa kalkacakken başı dönüp oturduğu yere geri düşmüştü.

Kang Beom gülümsedi. Ama bu iğrenç bir gülümsemeydi.

Saatine baktı.
"Ah çoktan 3 dakika geçmiş."

"Hyung.."

Beom kalkıp kapıyı kilitlenmişti.

"İstersen kapıyı açmaya gidebilirsin Jeongin."

Jeongin kalkar kalmaz yere düşmüştü. Ne olmuştu ona sanki hiçbir asasını hissetmiyor , onun yerine acı hissediyordu.

Beom ise iğrenç bir şekilde kahkaha atmaya devam ediyordu.

Jeongin düştüğü yerden sürüklenerek kapıya ulaşmıştı. Ama ayağa kalkamıyordu. Kas katı kesilmiş hareket edemiyordu. Yüzü sanki nefessiz bırakılmışcasına kıpkırmızı idi.

"Hyung.. Bana.. naptın?"

Konuşmakta da zorlanıyordu Jeongin.

O an içinden geçirdi.

Hyunjin o kadar haklıydı ki...

Beom yanına yavaşça yaklaşıp yere çömeldi. Parmağını Jeongin'in yumuşacık yanağında gezdiriyordu.

"3 dakika içinde kana karışır. Sen hareket ettikçe acırsın.. yanarsın cayır cayır. Ahahha. Bana karşı koymayasın diye yaptım Jeongin. Çok safsın."

Kucağına alıp yatağa yatırdı Jeongin'i.
Teker teker kıyafetlerini çıkarmaya başladı.

"Hyung... Yapma .. lütfen. " Bir yandan ağlıyordu Jeongin. Hyunjin'in sözünü dinlemediğine çok pişmandı şuan.

"İlk günden beri gözüm sende Jeongin. İlk günden beri seni arzuluyorum... "

"A.. A-şağılık h-herif."

Jeongin'in üstünü tamamen çıkarmıştı. Pantolonu kalmıştı.
Jeongin ise hala ağlıyor ama haraket edemiyordu. Beom ise hakaretine karşılık parmaklarını dudaklarına götürmüştü.

"Şşşt. Sakın ol bebeğim. Bu gece bana ait olacaksın. Hiç acımayacak. Bu gece herşey bitecek.."

"Kurtar beni Hyunjin...."

Ama bu hikayedeki kurnaz Jeongin'e onun da intikamını alır aq. Çünkü o tilki egvele egvele hemde en kurnazlarindan.

Yazım hatası fln olursa belirtin. Bu bölümü yolculukta yazıyorum şuan yani..

İyi geceler ❤️❤️😍😘