Παγιδευμένη Στο Σκοτάδι

◇Τσακωμοί ◇

Δεν το πιστεύω αυτό που περνάω αυτή την στιγμή !Δηλαδή τι θέλει να με αποτελειώσει ;Τα νεύρα μου δεν είναι καλά.Νιώθω τα μαγουλά μου να παίρνουν φωτιά καθώς με κοιτάζει να πετάγομαι από την καρέκλα έτοιμη να του ορμήξω σαν σκυλί .

"Δεν σε αντέχω άλλο Άξελ ,πραγματικά κουράστηκα να μαλώνω μαζί σου .Αν δεν το έχεις καταλάβει η ζωή είναι δική μου .Το παιδί αυτό είναι δικό μου και πήρα την απόφαση να το μεγαλώσω ασχέτως αν εσύ είσαι ο πατέρας του .Δεν υπάρχει περίπτωση να το έδινα ποτέ σε αυτήν την ...την κόμπρα να το μεγαλώσει .Πάνω από το πτώμα μου !"Φωνάζω καθώς φεύγω απο το τραπέζι και κατευθύνομαι προς τον πάνω όροφο .

Ανεβαίνω τις σκάλες και μπαίνω μέσα στο επιπλωμένο δωμάτιο.Ξαπλώνω και παίρνω βαθιές ανάσες .Προσπαθώ να ξεχαστώ αλλά αυτός ο ηλίθιος μου χάλασε το γεύμα !Ορίστε έμεινα και νηστική ..

Δεν τον καταλαβαίνω καθόλου !Γιατί πρέπει πάντα να το χαλάει όταν είμαστε καλά και δεν τσακωνόμαστε σαν τον σκύλο με την γάτα ;Απλά δεν μπορώ να καταλάβω πως του ήρθε αυτή η ιδέα στο μυαλό .Συμφωνήσαμε πως εγώ θα είμαι η κηδεμόνας του παιδιού .Τι έπαθε στα καλά καθούμενα ,μύγα τσετσέ τον τσίμπησε ;

"Συγγνώμη ,δεν ήθελα να σε κάνω να νευριάσεις ."Ακούγεται η φωνή του από την πόρτα .Έχει στηρίξει το κεφάλι του στην κάσα της και με κοιτάει .Τα μάτια μας κλειδώνουν για μια στιγμή όμως έπειτα αποστρέφει το βλέμμα του από το πρόσωπο μου .

"Ναι, αλλά το έκανες !"Απαντάω με τον θυμό να κοχλάζει μέσα μου .

"Να ,απλά δεν θέλω να μου το πάρεις μακρυά .Η Οφίλια είπε πως θα το κάνεις και πως θα ήταν πιο ασφαλές να έχω εγώ την κηδεμονία .Επιπλέον εγώ η Οφίλια και το παιδί θα είμαστε οικογένεια .Ένα όμορφο περιβάλλον για να μεγαλώνει ένα παιδί .Αν βέβαια δεν το θέλεις δεν θα σε πιέσω δικιά σου η απόφαση ..."είπε ενώ κοίταζε το πάτωμα.

Α, ώστε αυτή η σκύλα έβαλε το χεράκι της σε όλο αυτό ...Που θα πάει δεν θα την πετύχω ...Θα την κάνω να το φυσάει και να μην κρυώνει .Τα νεύρα μου σε συνδυασμό με τις ορμόνες είναι ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί .Δεν την σώζει τίποτα !Που ήθελε να πάρει και το παιδί μου κιόλας.

"Πως σου ήρθε άνθρωπε μου πως δεν θα σε άφηνα να δεις το παιδί σου ;Φυσικά όπου και να πάω θα μπορείς να έρχεσαι να το βλέπεις όποτε θέλεις !Είσαι ο πατέρας του και έχεις αυτό το δικαίωμα ,το οποίο δικαίωμα δεν είχα σκοπό ποτέ να σου στερήσω .Επιπλέον μαζί μου το παιδί δεν θα στερηθεί αυτό το οικογενειακό περιβάλλον .Θα το μεγαλώσω όπως πρέπει και δεν θα του στερήσω τίποτα."