I HATE YOU THEN I LOVE YOU *fin*

Chapter40: Acceptance

for the last chapter of my story ..

i would like to dedicate this to my ex-boyfriend

RAMUEL SATURAY SANCHEZ :))

kasi nung time na sinimulan ko tong story na ito, hindi pa ako nakakamove-on sa kanya :DD

pero hindi lang iyon ang reason ko, i dedicate this to him kasi simula nong unang update ko, siya ang nagcomment, nagvote sa story na to :))

a million thanks to you ,,

and i take this oppurtunity to say ..

THANKS FOR BEING PART OF MY LIFE :DD

at ang dami ko na namang sinabi, ang drama ko na xDD

ito na po ang last entry ko for this story :))

*****

Mahirap tanggapin ang pagkamatay ng isang taong napamahal sayo ng lubos, pero kailangan mong tanggapin ang katotohanan, kasi kapag di mo tinanggap ikaw lang ang mahihirapan.

ACCEPTANCE

Iyon ang pinakamadaling paraan para makamove-on ka…

Mahirap

Maraming luha ang dadaloy sa iyong mata

Pero hindi naman purkit namatay na ang taong mahal mo ay mamamatay ka na ring kasama niya.

You have to accept the fact that now, he was only a part of your past, only a memory…

Nang unti-unti ko nang natanggap ang katotohanan na wala na siya, saka ko lang nalaman ang dahilan bakit siya binawian ng buhay. Gagamutin sana ang sugat na tinamo niya sa kanyang ulo, pero sa kasamaang palad, hindi nakisama ang puso niya, ang dalawang valves niyang may problema ay tuluyan nang nagsara, at hindi na ito naghatid ng dugo sa dapat paghatiran. In short, sumuko ang puso niya.

Kung tatanungin niyo ako kung kumusta ako, sa ngayon hindi pa ako okay.

Dalawang linggo pa lang ang nakakalipas matapos ilibing ang kanyang mga labi.

Minsan, hindi ko namamalayang umiiyak na naman ako, pero sabi nga ni mama, umiyak lang ako ng umiyak, masasanay din daw ako sa sakit na dulot ng pagkawala niya.

Marami akong pinagsisisihan, pero kung patuloy kong pagsisisihan ang mga bagay na iyon maibabalik ba nun ang buhay niya?

Naisip ko din, dapat maging masaya ako, kasi iyon ang gusto ni Kiro, iyon ang dahilan bakit ayaw niyang ipaalam sa akin ang sakit niya, ayaw niyang umiyak ako ng umiyak gusto niya akong maging masaya.

Kaya para sa kanya, magiging masaya ako.

*** AFTER TWO YEARS ***

I graduated, and now I’m working on one of the best company in the country.

I  moved on from what had happened on my relationship with Kiro.

At tama nga sila, time heals all wounds…

And now, I have my boyfriend with me,

At sino ba ang taong laging nandyan para sa akin, hindi ako iniwan noong panahong nagluluksa ako sa pagkamatay ni Kiro, ang taong walang sawang hinintay ako.

Ang taong laging nababasa ang damit dahil sa pag-iyak ko, ang nagsilbing clown ko, ang taong isang tawag mo lang nandyan na para sayo.

Si Ghyan…

Masaya ako kasi hindi siya napagod, hindi siya nagsawa… hinintay niya pa rin ako.

And I know, masaya din si Kiro para sa akin, alam niya naman siguro na mahal na mahal ako ni Ghyan.