Camımda uyuyor sessiz bir yakamoz
Gözbebeklerime usulca ilişiyor ayın ışığı
Yüzümü yakıyor serinliği
Ben bu gece canımda uyutuyorum seni
Bir papatya kırıldı içimde
Gonca gül bülbüle yar olamadı
Öptüm kurbağayı yine kurbağa
Bu masallardan da bi halt olmadı
Ah uzun gece kısa sabah
Güneş bize hiç doğmadı
Dolunay aşık güneşe
Kavuşmak nasip olmadı
Camında uyusun bu gece sessiz yakamoz
Yum gözlerini ki ilişmeyin ayın ışığı sana
Kapat pencereni serinliği yakmasın yüzünü
Her şeyi bi kenara bırak sevgilim
Ben bu gece canımda uyutuyorum son sözünü
02.06.2018 03:57
15.08.2018 00.51
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
ПоэзияKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
