Her giden unutmuş olsaydı eğer
Piraye mutsuz ölmezdi
Her sitem eden sevmiyor olsaydı eğer
Can Yücel küfretmezdi yokluğuna şarabını yudumlarken
Her gülen mutlu olsaydı eğer
Geceleri ölmezdim seni hayal ederken
Ve yürüyerek terk edilseydi yokluğundan nasibini almış bu şehir
Kuşlar uçmayı bilmezdi
Ya da kaçmazlardı şehrimin yağmurlarından
Ve ben,
Ben, anıların canlandığı bu şehirden gidemedim
Üzerimde yıkık dökük bir gökyüzü
Bulutlarım enkaz
Deniz ise yokluğuna isyan ediyor
O hırçın dalgalarını susturarak
Şu vakit seni bir ömürlük saygı duruşuna davet ediyor gönlüm
Mutsuz ölen Piraye adına
Küfrederken yanan Can Yücel hatrına
Ve hayallerde kaybolmuş bu küçük kız uğruna
30.04.2016
Salı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoesíaKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
