Yakıldı gittiğin günün takvimi.
Saatler inatla devam ediyor ilerlemeye.
Peki kalbim niye inat edemiyor?
Niye durdu?
Gözlerim niye görmüyor güneşi?
Kuşların mı kesildi sesi,
Yoksa kulaklarım mı sağır gidişine?
Ben ölüme mi hasretim seni özlerken,
Yoksa seni özlemek miydi ölüme yaklaşmak?
Seni severken bitmek miydi yaşamak?
Yatağımın kenarına sevmişler kefenimi.
Canımı almak için gelişini gözlüyor Azrail.
İmamın eli kulağına vardı çoktan,
Selamı duyurdu duyuracak.
Tabutum musalla taşında.
Sen de olmasan, yanıbaşımda namaza kim duracak?
Görüyorsun halimi.
Sen olmadan ölümüm bile yarım yamalak.
Ardında bıraktığın kokunda ölüp, kutladım gidişini susarak..
29.03.2016 - 11:01
Salı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoesíaKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
