Bu aralar iyice yorgunum. Boş bakışlarım arttı mesela, acılarımı gizlediğim kahkahaların yerini minik tebessümler aldı. Ellerim ayaklarım tutmaz oldu. Birde epeyce arttı sinir krizlerim. Apar topar sinirlenir oldum her şeye. Sakinleşsem bile boğazıma dizilir oldu feryatlar. Sakinleşsem bile içime aktı yaşlar.
Boğuluyorum sanki her vakit. Biran önce her şey bitsin istiyorum. İki üç günlük uyku yetmez bana. Ömür boyu uyumak istiyor gibiyim. Sebebini bilmediğim acılar, yaralar kol geziyor başımda. Canım yanıyor. Nefesim çok kesilirdi önceden. Şimdi... Şimdi soluğum çıkmaz oldu. Yaşamak istediğimden değil bu sözler, ölmek isteyip yaşadığım içindir bu sitem. Gitmek isteyip gidemediğimden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ankanın Küllerinden
PoetryKırılmış, yarım kalmış bir kalbin hikayesi bu. Unutulmuş bir kalp. Bir yanı hep eksik. Gözleri, elleri hep yalnız. Sahip olduğu tek şey AŞK..
