lust {C.H.}

ergenis

Anna... Anna... ANNAA!!

"Huh?" Anna kijkt verschrikt op. "Anna lag je nou serieus te slapen!?" Tettert haar moeder haar toe. "Uhmm... Dat denk ik wel ja" is het enige wat ze te zeggen heeft, als ze nu fel gaat reageren krijgt ze zonder twijfel problemen. "Mens je moet zo naar school!! Je was al laat wakker en nu ben je opnieuw in slaap gevallen!!" schreeuwt haar moeder. "Mens je hoeft niet zo te schreeuwen! Roept ze uit voodat ze het doorheeft. Haar moeder kijkt een seconde daarna even gekwetst maar dat maakt al snel plaats voor een woedende blik. "Nu naar school jij! Ik hoef je nu even niet meer te zien!" word er naar haar geroepen. Anna heeft er genoeg van en trekt zo snel als ze kan de eerste de beste kleding aan die ze ziet en pakt haar spullen. Zonder haar moeder gedag te zeggen pakt ze haar fiets uit de schuur en racet weg. "Hoe verder weg bij dat mens hoe beter" mompelt ze in zichzelf.

Eenmaal aangekomen op school merkt ze dat de eerste lessen al begonnen zijn. Ze rent zo snel als ze kan naar het juiste lokaal en komt met een rood hoofd de klas binnen. "Aha daar heb je Anna de laatkomer" hoort ze haar leraar zeggen. Ga maar snel zitten, ik was toch nog niet officieel begonnen. Anna zucht opgelucht maar als ze haar tas opent ziet ze dat de juiste boeken er niet in zitten. 'Shit! Kan mijn dag nog erger!"

Na nog wat blunders en vergissingen is eindelijk het laatste lesuur afgelopen. Tot nu toe had Anna iedereen genegeert omdat ze echt overal door geërgerd raakte. Eindelijk kon ze weg van deze plek maarja... Thuis lag er ook niet veel goeds op haar te wachten. Toen ze de juiste boeken uit haar kluisje had gepakt en haar jas had aangetrokken sprinte ze naar haar fiets en stapte op. Een minutje later was ze al helemaal in gedachten verzonken waardoor ze niet meer goed oplette. Daarop volgend botste ze tegen iets op en viel keihard op de grond. Een seconde lang bleef ze roerloos liggen door de shock maar opende al snel haar ogen weer. Ze zag dat ze tegen lenard was opgebotst, een echte studie nerd kun je wel zeggen. Hij zat aandachtig naar zijn bril te kijken die een gebogen pootje had. "Sorry Anna maar je reed ook zo raar, ik kon net niet optijd mijn stuur wegdraaien" was het enige wat hij zij. Anna keek hem woest aan en raapte haar fiets op. Bebloed en al reed ze verder en schonk geen aandacht meer aan die kneus.

Net voordat ze thuis was begon het met bakken uit de hemel te vallen. Het regenwater versprijde het opnieuw nat geworden bloed verder over haar kleding. Toen zag ze het huis al staan iets verderop in de straat. "Nog even gas geven" dacht ze en begon superhard te trappen. Ze schoot de oprit op en smeet haar fiets in de schuur. Ze was blijkbaar alleen thuis want haar moeder was nergens te bekennen. "Des te beter" zij ze tegen zichzelf. Haar natte spullen werden in een hoek gekwakt en zelf nam ze een warm bad. Wat een dag vol ergenissen zeg" dacht ze hardop.