lust {C.H.}

ryan

"Ik heet Ryan, Ryan James om precies te zijn."

" Wauw wat een mooie naam! Zei Anna met sprankelende ogen.

"Anna, zou je eens wat over jezelf willen vertellen?" Vroeg Ryan bijna met puppy ogen. "Tuurlijk!..."

Nadat Anna dingen over haar zelf en dingen die ze had meegemaakt verteld had vroeg ze ook alles aan Ryan. Ze was erachter gekomen dat hij heel erg van muziek houd en in Sydney woont.

Ze vertelde elkaar van alles en nog wat. Zelfs dingen waar ze zich voor schamen durfden ze bij elkaar kwijt.

Al die uren in het vliegtuig waren zo om. Anna had zich al een hele tijd niet meer zo goed gevoeld, en nu had ze er een geweldige vriend bij ook! Als het aan haar lag moesten ze nog een paar uur, maar helaas... op dat moment klonk er door de speakers: "Zouden alle pasagiers hun gordels om kunnen doen? We gaan zo beginnen aan de landing."

Teleurgesteld deed ze wat er gevraagd werd.

Nadat ze geland waren had Anna nog eventjes met Ryan gepraat. Ze hadden nummers uit gewisseld voor als ze nog een keer wouden afspreken. Voordat ze in de taxi stapte had Ryan haar nog wat ingefluisterd: "Anna, als je problemen hebt of je niet weet wat je moet doen moet je meteen bellen." Hij zei het met een serieuze blik. "En als je je alleen voelt natuurlijk ook!" Zei hij al iets vrolijker.

Toen hadden ze nog even snel geknufeld,  maar Anna moest nu echt gaan, de taxi chauffeur werd ongerust.

"Zo... nu naar het hotel, ik kan niet wachten tot ik 5 seconds of summer ontmoet!!! Over twee dagen is het zover!" Dacht Anna bij zichzelf.

Na een half uurtje in de taxi gezeten te hebben kwam het hotel in zicht.

Toen de taxi was gestopt had ze de chauffeur bedankt en stapte ze uit. Met haar bagage en al liep ze het hotel in. "Blijkbaar een vier sterren hotel" zei ze verbaast.

"Hallo kan ik u helpen?" Vroeg een vriendelijke vrouw die achter de bali zat. "Ja, ik kom hier een tijdje overnachten." Zei Anna terwijl ze de vrouw het kaartje gaf dat ze mee gekregen had. "Prima, deze meneer helpt u met uw bagage en brengt u naar de juiste kamer" zei de vrouw met een glimlach en storte zich nu op de volgende klant.

Anna liep de man achterna en bedankte hem toen hij haar bagage binnen had gezet.

Ik ben er... "zei ze ongelovig. "Ik ben er echt!"