Anna schrikt wakker van een harde bonk. 'Wie is daar!" schreeuwt ze met angstige ogen. Nu pas dringt het tot haar door dat ze in slaap was gevallen in bad. Ze kijkt naar haar handen, door het water waren die nou helemaal gerimpeld. Met een diepe zucht besluit ze om maar te gaan afdrogen en een huispak aan te doen. "Laat ik maar naar mijn kamer gaan" zecht ze met een spoor van verveling in haar stem.
Eenmaal boven aangekomen zet ze de radio aan. Eerst heeft ze het niet door maar dan beginnen de zinnen van het liedje tot haar door te dringen. Ze hoort een liedje wat ze al duizend keer eerder heeft gehoord, maar nu net op dit moment, wanneer ze het moeilijk heeft, hoort ze de warme klanken van de stemmen die haar zo goed doen.
"Cause I'm not fine at all" "I remember the day you told me you were leaving" "I remember the make-up running down your face" "And the dreams you left behind you didn't need them" "like every...wish...made...
Op dat moment barste Anna in tranen uit.
Waarom! Waarom! Was het enige wat ze riep. Deze band betekende zo veel voor haar, deze band was haar alles. Ze had al honderde brieven gestuurd, al duizend keer via internet in contact geprobeerd te komen, al miljoen keer over hun gefantaseerd, het was allemaal maar bullshit. Niemand kent haar, de jongens zijn te goed voor haar, was het enige wat ze dacht. "Waar ben ik in godsnaam mee bezig!" schreeuwde ze het uit. Die ene band die zo veel voor haar betekende was gewoon onbereikbaar... Die ene band naam die haar leek te hersenspoelen... Die vier jongens die haar leven op zijn kop zette... Het enige waar ze nog aan kon denken... 5 seconds of summer.
Anna dacht bij zichzelf "mijn leven is een ramp! Niemand zou me missen! Niemand weet wat me is overkomen.
JE LEEST
lust {C.H.}
FanfictionAnna (16 jaar) heeft een hekel aan haar leven. haar moeder heeft gezegd dat ze een foutje is, ze snijd zichzelf en is hopeloos verliefd op Calum hood. Nadat ze een meet en greet van 5 seconds of summer in Sydney heeft gewonnen sluipt ze stiekem uit...
