He's my Fiance

Chapter 7: Old Québec City

Psyche POV

Gaya ng inaasahan, pumasyal kami sa Old Québec City dito sa Canada. Napaka ganda dito, ang design ng bahay at ng paligid.

Hindi mo aakalain na ganito kaganda dito.

Naalala ko pa non nong sinabi sa akin ni Matthew na gusto niyang pumunta dito kasama ako dahil sa maganda daw ang mga bahay dito at ang paligid. Para ka daw nasa animation at bumalik sa 18's or 19's.

Humiwalay ako sa kila Jello at Neon, mas pinili kong mag solo habang nililibot ang buong lugar. Nag sabi naman ako na mag kita nalang kami sa kotse pag aalis na kami.

Kasama ata ni Kuya sila Jorgie at Lukas habang sila Neon at Jello naman ay kasama ang kambal nilang anak. Ako solo ko syempre iniimagine ko nalang na kasama ko si Matthew.

Syempre hindi ko pinalagpas na mag picture picture para pag nakita ko ulit si Matthew ay may ikwekwento ko sa kanya ang mga ginawa ko.

Bumili muna ako ng ice cream sa isang tindahan dito saka nag patuloy sa pag lalakad at pag gagala. Bumili na din ako ng ilang souvenir mula dito sa Québec.

Nag text sa akin si Neon na kakain sila sa restaurant malapit dito sa Quebec. Nag reply lang ako ng ok.

Patuloy parin ako sa pag lalakad ng makarating ako sa pinaka dulong parte ng Québec. Umupo ako sa isang bench na nandito saka nag selfie.

Pumasok sa isip ko si Matthew. Nasan na kaya siya ngayun? Ayus lang ba siya? Miss ko na siya.

Pakiramdam ko isa akong patay dahil wala sa akin ang kaluluwa ko.

'Nasaan ka na ba Matthew? Miss na kita.' May nag lahad ng panyo sa harap ko kaya napa tingin ako sa nag lahad ng panyo at nakitang si Sharia ito.

"Oh Psyche... Is that you? Why are you crying?" Tanong niya at umupo sa tabi ko.

Ngumiti lang ako at tinanggap yung panyo saka pinunasan ang luha ko.
Ang amoy na to... Parang pabango ni Matthew.

"Nothing." Sabi ko.

"Oh my ghad, what are you doing here? Are you alone? Where's your friend?" Tanong niya. Ngumiti ako.

"I'm with my friend but i decided to be alone." Sabi ko saka tinignan siya.

"How about you? What are you doing here?" Tanong ko.

"I'm here with my boyfriend. He was just go to the comfort room. Wait why are you crying?" Tanong niya.

"Missing someone." Sabi ko.

"Boyfriend?"

"Fiance." Sagot ko.

"Oh i see. Where is he?" Tanong niya.

"I don't know." Sagot ko. Kumunot ang nuo niya.

"You don't know?" Tanong niya.

"Long story." Sabi ko. Tumango tango siya.

Biglang tumunog ang phone ko kaya napa tingin ako kay Sharia.

"I need to answer this. Go back to your boyfriend." Naka ngiting sabi ko. Ngumiti siya.

"Okay, but if you have any problem just call me okay?" Sabi niya at niyakap ako saka tumayo. Sinagot ko na ang tawag.

"Vermone!" Rinig ko pang tawag ni Sharia sa boyfriend niya pero di na ako nag abalang lingonin sila.

"Oh?"

(Where are you?) Si kuya to ah.

"Why?"

(Anong Why sapakin kita eh kakain na tayo pumunta ka na dito sa malapit na restaurant para maka kain na kami.)

"Oo na papunta na." Pinatay ko ang tawag  saka nag lakad papunta don sa malapit na restaurant.

Someone's POV

"Vermone!" Lumingon ako sa tumawag sa akin at nakita si Sharia na papalapit sa akin. Sa likod niya may babaeng naka tayo at hawak ang panyo ko.

"Where did you go? I'm finding you." Sabi ko.

"I'm sorry babe. I just talk to my friend." Sabi niya.

"Why did that girl holding my handkerchief?" Tanong ko.

Lumingon siya don sa babaeng may naka talikod sa amin na sa palagay ko ay may kausap sa cellphone.

"She's my friend. I offer her your handkerchief cause she's crying." Sagot niya.

Nag simula kaming mag lakad.

"Why is she crying?" Tanong ko.

"She Said she missed someone." Sagot nito habang naka hawak sa braso.

"Boyfriend?" Tanong ko.

"Her fiance, and you know what. I asked her where's her fiance and she answered me 'i don't know.'" Sabi nito.

"Her fiance but she don't know where is it?" Tanong ko.

"She said 'long story.'" Sabi nito.

"Whats the name of your friend?" Tanong ko.

"Her name is Psyche." Napa tigil ako sa pag lalakad ng marinig ang pangalang iyon.

Psyche.

Psyche.

Psyche.

"Babe?" Napatingin ako kay Sharia na ngayun nag tataka kung bakit ako tumigil.

"Are you fine?" Tanong niya.

"Y-yes." Sagot ko at inakbayan siya saka nag patuloy sa pag lalakad.

Bakit... Bakit iba ang epekto ng pangalang iyon sa akin?
Bakit pakiramdam ko sobrang big deal sa akin ng pangalan na iyon?

Psyche, sounds familiar. Super familiar.
~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper