He's my Fiance

Chapter 26

Matthew POV

Naka tingin ako kay Psyche na mahimbing ang tulog na nasa tabi ko.
Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan ang kanang kamay niya.

We did it. We made love.
I don't know but, i like the way he moaned my name.
I like everything to her.

There's a part of me kanina habang hinahalikan ko siya na...na miss ko ang mga halik niya.

Yes, i think I'm Matthew. Sa palagay ko ako nga talaga ang Matthew na hinahanap ni Psyche. Pero bakit, bakit sa tingin ko ako lang ang nag lalagay kay Psyche sa kapahamakan?

Bakit sa tingin ko sinisira ko lang ang pangalan ni Psyche?
Bakit sa tingin ko ako ang nag lalagay sa kanya sa mahirap na sitwasyon. Lagi ko nalang ginagawang komplekado ang lahat para sa kanya.

I hope Psyche will understand kung ano ang gagawin ko. Para din naman ito sa kanya, gagawin ko ito hindi para sa akin kundi para din malinis ang pangalan niya.

Ayokong namro-mroblema siya ng dahil sa akin. Kaya mas mabuting bumalik nalang ako kay Sharia para matapos na ang lahat.

Ito nalang ang nakikita kong paraan para malinis na ang pangalan ni Psyche, kasi kung hindi ko ito gagawin.. Lagi lang mag tatago si Psyche sa mga polis kahit na wala naman talaga siyang kasalanan.

Tumayo ako at nag simula ng mag ayus. Kinuha ko lahat ng gamit ko saka ang pera ko. Nang matapos na ako mag ayus ay hinalikan ko si Psyche sa noo at inayus ang kumot na bumabalot sa katawan niya saka umalis sa kwarto.

I think this is the goodbye for us.

Psyche POV

Binuksan ko ang mga mata ko at naka ngiting umunat. Pero nakaramdam ako ng sakit sa you know down there kaya napa pikit ako.

Napa tingin ako sa tabi ko at nakitang wala doon si Matthew. Baka nasa baba?

Anong oras na ba?
8:45 AM na pala.

Dahan dahan akong umalis sa kama dahil nga masakit parin yung sa baba. Wala pa pala akong damit. Agad kong kinuha yung damit ko na nag kalat sa sahig saka sinuot.

Bigla akong napa hinto ng maalala ko ang nangyare sa amin ni Matthew kagabi. Omigieee nag make love na kami. Dapat pag katapos ng kasal namin yun gawin ih.

Napa iling nalang ako saka lumabas ng kwarto.

Bumaba ako at hinanap agad ng mga mata ko si Matthew. Nag tungo ako sa kitchen ng hotel room namin pero wala doon si Matthew. Kumunot ang nuo ko. Sunod kong pinuntahan yung CR pero wala din si Matthew.

Nasan naman nag punta yun?

Umakyat ako ulit sa taas at kinuha yung phone ko. Dinayal ko yung number ni Matthew pero out of coverage. Fuck?

Kinakabahan na ako.

Lumabas ako sa hotel room namin at sumakay sa elevator pababa. Nang makarating ako sa reception area ay nag tanong ako.

"Miss nakita mo ba yung kasama ko?" Tanong ko.

"Yung kasama niyo po na mag check in dito kahapon?" Tanong niya.

"Yes." Sagot ko.

"Ay ma'am nakita ko po siya kanina lumabas may dalang mga gamit." Bigla akong napa tigil sa sinabi niya.

"Seryoso?"tanong ko.

" opo, bumati pa nga po ako ng good morning kanina tapos ningitian niya po ako."sabi niya.

Pinilit kong maging kalmado.

"A-anong oras siya umalis?" Tanong ko.

"Mga 6 po." Sagot niya. Agad tumulo ang mga luha ko saka tumango tango.

"S-salamat." Sabi ko at tinalikuran siya.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko saka tinawagan si Matthew pero kagaya kanina ay out of coverage parin.

Matthew please, answer me. Nasan ka? Hindi mo naman siguro ako iiwan diba?

Tinawagan ko siya ng tinawagan. Hindi ako tumitigil hanggang sa sumapit ang 9 AM. Nag text ako sa kanya ng ilang ulit. Bumalik ako sa hotel room namin at pinakalma ang sarili.

Siguro ay may binili lang siya. Pero hindi, hindi ko maiwasang hindi kabahan lalo na nong sinabi ng babae na may dala siyang mga gamit. Napa tigil ako at dali daling umakyat sa kwarto namin at binuksan ang cloth set ni Matthew and there, wala ang mga gamit niya.

Parang dinurog ang puso ko at sumikip. Hindi ako makahinga, parang ulan ang pag agus ng luha ko. Napa luhod ako at napa hawak sa bibig ko.

B-bakit?
Bakit siya umalis?

Biglang nag ring ang phone ko at nakitang number iyon ni Lukas. Sinagot ko ang tawag.

"H-hello?"

(Fuck, sabi ko na nga ba.)

Napa hagulgol ako.

(Psyche... Are you okay? Stop crying.) Si Amira.

"W-wala na siya." Sabi ko.

(.....)

"Wala na siya... Iniwan niya na ako." Parang batang sabi ko.

(Papunta na kaming lahat jan. Waut for us Psyche. ) namatay ang tawag at sumunod na tumawag naman ay si Jorgie.

Sinagot ko ang tawag.

(SINABI KO NAMAN KASI SAYO DIBA?! PERO DI KA NAKINIG! AYAN --) pinatay ko ang tawag.

Wala akong oras para sa sermon dahil ang sakit.
Ang sakit sakit kasi iniwan niya ako. Siya na mismo ang nangiwan sa akin.

Iniwan na ako ni Matthew.
~~~
Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper