He's my Fiance

Chapter 35

Psyche POV

Naka tingin ako sa tanawin dito sa labas ng bahay ko dito sa Taiwan. Isang araw na akong nandito at nag kukulong mag isa.

Ang sabi ni kuya ako lang daw muna ang pupunta dito dahil may aasikasuhin pa sya. Si Neon naman nasa Switzerland kasama ang asawa niyang si Jello. Si Jorgie nasa Thailand nag babakasyon dahil break na sila ng ewan ko kung girlfriend nya ba yun o fiancé abnormal talagang napaka play boy ng loko at si Lukas at Amira, hindi ko alam kung nasaan sila.

After what happend, pinutol na ni kuya ang connection namin sa pamilya ni Matthew.

And Speaking of Matthew, I'm sure, masaya na sya sa piling ni Sharia ngayun. Huli kong kita sa kanila is naka harap silang dalawa ni Sharia sa altar.

Huminga ako ng malalim. Mahirap, mahirap mag move on kasi si Matthew ang buhay ko, siya ang lahat sa akin eh. Pero mas pinili niya ang hilaw na hito na yun kesa sa akin na hayst basta.

Psyche, move on. Kaya ka nga lumayo para makapag move on eh. Kalimutan mo na sya kasi siya nga matagal ka ng kinalimutan.

Maybe his not for me. So i need to accept it.

"Ma'am." Nilingon ko ang kasama ko sa bahay, katulong namin.

"May nag hahanap po sa labas ng bahay." Sabi niya. Baka si kuya?

"Sige thank you." Sabi ko at tumayo saka nag lakad palabas ng bahay. Lumapit ako sa malaking gate at binuksan yun. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko kung sino ang tinutukoy ng kasambahay namin.

"Sharia." Banggit ko sa pangalan niya. Tumingin siya sa akin at ngumiti.

"W-what are you doing here?" Tanong ko.

"I'm not here to make a war." Sabi niya at huminga ng malalim.

"I just want to say sorry for what i did the last time we met." Sabi niya.
Hindi ako kumibo.

"I know I'm so pathetic and bitch that day but please, accept my apologize. I don't want any enemies right now. I just want to clean my name." Sabi niya.

Saglit pa akong natahimik.

"Sorry." Sabi niya at kitang kita ko kung paano tumulo ang luha niya.

"Sorry for being rude, sorry for being selfish." Umiiyak niyang sabi.

"Sharia." Ngumiti siya pero hindi parin natigil ang pag tulo ng luha sa mga mata niya.

"Please Psyche, accept my apologized." Sincere niyang sabi at hinawakan ang kaliwang kamay ko.

"Its okay, you don't have to say sorry, after all I'm too rude and selfish in that day too. I just... You know fight my feelings for Matthew but then he still choose you." Sabi ko. Kumunot ang nuo nya.

"Wait what? Don't tell me you're not updated?" Naguguluhan niyang sabi.

"Ha?"

"Psyche He remember anything. He remember you." Nagulat ako sa sinabi niya.
Naaalala na ako ni Matthew pero mas pinili niya parin si Shariw? Wow.

"And he our wedding is already cancelled." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Sounds hurt but its true, he stopped our weeding and he talk to me and he said that he already remember anything then he ask my permission to be with you then i said yes even if its hurts i let him go." Sabi niya at kumunot ang nuo.

"Don't tell me he's not here?" Sabi niya.

"He's not here." Sabi ko.

Pinili ako ni Matthew?

"Then where he is?" Umiling ako bilang pag sagot. Hindi ko alam kung nasaan siya.

"Shit si kuya." Sabi ko at dali daling kinuha ang phone ko aa bulsa ko.

"What?" Tanong ni Sharia.

"I'm sure kuya did anything to punish Matthew." Sagot ko at tinawagan si kuya.

(Oh?)

"Hoy! Asan si Matthew?"

(Hanapan ba ako ng mga gago?)

"Ano nanamang ginawa mo?"

(Aba inaaway mo ba ako?)

"Sabihin mo nalang kung nasan si Matthew."

(Ba't ko gagawin?)

"Kuya naman eh!"

(Mag hirap muna siya bago ka niya makuha. Aba, pinahirapan ka niya kaya dapat siya naman ang mag hirap.)

Hindi ko alam kung mapapangiti ba ako o maiinis sa sinabi ni kuya eh.

"Kuya--"

(Trust the destiny Psyche. Minsan na kayong pinag lapit non so I'm sure gagawa ng paraan si Tadhana.)

Napamura ako ng mamatay ang tawag.

"What did he say?" Tanong ni Sharia.

"He punished Matthew." Sabi ko.

"Oh no, what are you going to do?" Tanong niya.

"Do you have Matthew's phone number?" Tanong ko.

"Yes i have but i don't know if he change his phone or not." Sabi niya at kinuha ang phone niya saka binigay sa akin ang number ni Matthew.

Nanginginig ang mga kamay ko ng dinayal ko ang numero. Nag ring yun ng isang beses bago may sumagot.

(Hello.)

At ngayun, nanjan ka na.
Di mapaliwanag ang nadarama.

Nanginig ang buong sistema ko at bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses ng lalaking pinaka mamahal ko.

(Alam kong ikaw ito Psyche.)

Handa ako sa walang hanggan di paaasahin
Hindi ka sa saktan.

"Matthew..." Napa hawak ako sa bibig ko para pigilan ang pag hagulgol.

Mula noon hanggang ngayun.
Mula ngayun hanggang dulo.

(Tingin ka sa likod.) Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses ni Matthew mula sa likod ko. Napa lunok ako at napa tingin muna kay Sharia na naka ngiti at umiiyak.

Dahan dahan akong tumingin sa likod ko at nanlaki ang mga mata ko ng makita ko si Matthew na naka tayo ilang dangkal ang layo sa akin habang may hawak na cellphone at naka tutok sa tenga niya.

"Ang pumunta ako sa Egypt, Japan, Thailand, Korea at India para hanapin ka pero dito lang pala kita makikita sa Taiwan." Kitang kita ko ang pagod sa mga mata niya pero may mga ngiti sa labi niya.

"I miss you Psyche ko."

Ikaw at ako.

~~~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper