He's my Fiance

Chapter 8: Sign Post Forest

Psyche POV

The next day nag punta kami sa Sign Post Forest dito sa  Canada.
Over 77,000 signs and counting ang bilang ng mga sign na nandito. Sa entrance palang may mga sign na agad.

Kasama ko ulit sila kuya ayaw nila mag paiwan kasi daw baka daw kung saan ako mag punta. Mga baliw talaga.

Natatawa ako sa mga sign na nababasa ko. May ilang arabic at ilan tagalog. Nakaka bilib dahil ang cool pag masdan ng lugar na ito.

Sabi ni Matthew gusto nyang mag donate ng sign dito sa Sign Post Forest. Ang sabi niya pa "stop Destiny alert." Yan ang sign na idodonate niya. So ayun ako nalang ang nag donate non. May bayad pag nag donate ng sign. Inilagay ko iyon sa gitna at pinicturan. Ipapakita ko to kay Matthew pag nag kita kami.

Ilang minuto pa ay nag desisyon akong libutin ang buong SPF. Nag basa basa ng ilang sign hanggang sa makita ko sila Neon na nag lalatag ng picnic carpet sa gilid. Pwedeng kumain dito. So ayun dito kami kakain.

"Hoy! Kung sino man ang nag post ng sign na ito mamatay na!" Sigaw ni Jello habang naka turo sa isang sign. Binasa ko iyon. "Beware, a boy who's name starts with letter J will break your heart."

Natawa kami dahil pati si Jorgie ay nainis sa sign na yun.

"Ang kapal ng mukha ng nag post niyan ha." Nang gigigil na sabi ni Jorgie.

"Alisin niyo mga J sa pangalan niyo." Sabi ni Lukas.

"Ang panget pag inalis letter J kay Jorgie." Sabi ni Jello.

"Abah hoy mas boring kaya pag inalis J sa pangalan mo ELLO. Kulang nalang ng H para maging HELLO." pang aasar ni Jorgie.

"Kesa naman sayo Orgie unti nalang magiging Ogie na Ogie Alcasid lang ang peg?" Pang aasar naman ni Jello.

"Ewan sa inyo mga abnormal." Sabi ni kuya at kumain nalang ng chips.

"Teka kailan balik natin sa Pilipinas?" Tanong ni Neon.

"Sa makalawa pa. Excited kang umuwi." Sagot ni Jello. Agad naman siyang binatukan ni Neon.

"Nag tatanong ako ng maayus lalaki." Pag tataray ni Neon.

"Sinasagot naman kita." Sabi niya.

"Ikaw Lukas? Sa pag kakaalam ko busy ka." Sabi ni kuya.

"Two months ang leave ko. Gusto kong mag libang muna. Puro nalang ako trabaho." Sabi ni Lukas.

"Tama nag papayaman ka kasi masyado kulang nalang kunin mo na lahat ng pera sa buong earth." Sabi ni Jello na kumakain ng Saging.

"Kesa naman sayo na pasarap sa buhay." Sabi ni Lukas.

"Abah hoy! Hindi ako pasarap no." Sabi ni Jello.

"Oh Lil sis uso mag salita." Sabi ni kuya. Humikab lang ako at umarteng inaantok.

"Inaantok ako Guys." Sabi ko at humiga sa tabi ng kambal. Nilaro laro ko ang maliliit nilang mga kamay.

"Usos inaantok ba talaga o may naaalala?" Pang aasar ni Jello.

"Isa kang animal Jello." Sabi ni Jorgie.

"Oh bakit totoo naman eh. Namimisa niya si Matthew." Agad siyang binatukan ni Lukas.

"Patay na yun wag mo na nga ipa alala." Sabi ni Lukas.

"Ulol ikaw na mismong kapatid niya iisiping patay yun? Eh kakakita ko pa nga lang sa kanya nong nakaraan." Sabi ni Jello. Kumunot ang nuo ni Lukas.

"Huh?"

"Itong si Jello sinabi niya na nakita niya daw si Matthew don sa restaurant na kinainan namin. Ayan umaasa nanaman tuloy si Psyche." Sabi ni Neon.

"Bakit totoo naman eh. Mahaba lang ang buhok ni Matthew nong nakita ko sya." Sabi ni Jello at uminom ng beer.

"Alam mo Jello isa ka talagang animal." Sabi ni Lukas. "Patay na yung tao eh." Sabi ni Lukas.

"Hindi nga kasi siya patay." Singit ko kaya napa tingin sila sa akin.

"Buhay siya. Buhay si Matthew. Kung patay siya dapat may nakita tayong katawan noon pa." Inis kong sabi at umupo. Naka tingin sila sa akin at nag sitahimik.

"Bakit ba ang nega nega niyo? Buhay siya." Sabi ko at tumayo.

"Lil sis saan ka pupunta?" Tanong ni Kuya pero hindi ko siya nilingon. Nag lakad lakad lang ako hanggang sa dalhin ako ng mga paa ko sa pinaka dulo ng SPF.

Unti lang ang taong nandito. Napa upo ako sa harap ng isang sign at napa hagulgol sa iyak. Bakit iniisip nilang patay na siya? Alam kong buhay siya. Alam kong babalik siya.

"Matthew bumalik ka na kasi." Umiiyak kong sabi habang naka upo sa gilid at umiiyak.

Someone's POV

Nakarinig ako ng isang hagulgol. Napa tayo ako sa kinauupuan ko at sinundan ang himig ng umiiyak.

Nandito kami ngayun ni Sharia sa Sign Post Forest at nandito kami sa pinaka dulong bahagi ng SPF para unti lang daw ang tao. Bumili ng pagkain si Sharia sa labas kaya ako ang naiwan dito para bantayan ang pwesto namin ng may marinig akong umiiyak.

Nakita ko ang isang babaeng naka harap sa isang sign, naka upo siya at umiiyak.

"Matthew bumalik ka na kasi." Sabi niya. Bigla akong matigilan ng marinig ko iyon.

Bumilis ang tibok ng puso ko at bahagyang sumakit ang ulo ko.

Matthew

Matthew

Matthew

Inilabas ko ang panyo ko at lumapit sa kanya.

"Miss.... Tama na." Sabi ko at inilahad ang panyo ko sa kanya. Alam kong isa siyang Filipino dahil tagalog ang salita niya kanina.

Hindi siya umimik at nag patuloy sa pag iyak.

"Miss ayus ka--"

"Umalis ka na!" Sigaw nito habang naka yuko parin at umiiyak.

"Umalis ka! Di kita kailangan!" Sigaw nito kaya napa lunok ako.

Ipinatong ko nalang yung panyo ko sa ibabang ng sapatos niya saka umiyak.

"Punasan mo nalang ang luha mo. Wag ka ng umiyak. " sabi ko at tumalikod na. Nag lakad na ako papunta sa pwesto namin ni Sharia ng mag salita siya.

"Sandali!" Sabi nito kaya napa tigil ako pero hindi ko parin siya nililingon.

"S-salamat." Sabi niya. Itinaas ko lang ang kaliwang kamay ko saka nag patuloy sa pag lalakad papunta sa pwesto namin ni Sharia.

Fuck, why do i have this feeling? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? What the hell is happening to me? Bakit gusto kong yakapin yung babae? Bakit pamilyar ang boses niya? Bakit napa tigil ako nong sabihin nya yung pangalang Matthew? What the fuck naguguluhan na ako.

~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper