He's my Fiance

Chapter 9: Accept the Fact

Psyche POV

Ilang araw ang lumipas. Nawalan na ako ng ganang mag libot sa Canada simula nong nangyare sa Sign Post Forest.

Nag sorry sila Lukas at kuya sa akin but still di ko sila pinapansin. Nasa kwarto lang ako nag mumokmok at sinasayang ang oras sa pag tulog.

Naalala ko yung eksena sa SPF nong nag punta ako pinaka dulong parte non.

FLASHBACK

"Matthew bumalik ka na kasi." Umiiyak kong sabi habang naka upo sa gilid at umiiyak.

"Miss... Tama na." Napa tigil ako sa narinig kong boses. Bakit ganon? Bakit kaboses ni Matthew ito? Sino ba ito?
Nag patuloy lang ako sa pag iyak at di siya hinarap.

"Miss ayus ka--"

"Umalis ka na!" Sigaw ko ng hindi siya nililingon. Gusto kong tignan siya, gusto kong malaman kung sino ba itong lalaking kaboses ni Matthew pero mas pinili kong yumuko nalang at wag itong tignan dahil baka pinag lalaruan lang ako ng aking imahinasyon.

"Umalis ka! hindi kita kailangan!" Sigaw ko at umiyak nalamang.

Naramdaman kong may ipinatong siya sa aking sapatos.

"Punasan mo nalang ang luha mo. Wag ka ng umiyak. " sabi nito at naramdaman kong nag lakad ito paalis. Iniangat ko ang aking ulo at nakita ang panyo.
Nilingon ko yung lalaking naka talikod sa akin.

"Sandali!" Pigil ko. Tumigil siya at hinintay ang sasabihin ko.
Kinabahan ako ng makita ko ang likod nito.

"S-salamat." Sabi ko, itinaas niya lang ang kanyang kamay at nag patuloy sa pag lalakad.

End of Flashback

Huminga ako ng malalim at tumingin sa kisame.

Sino ba iyong lalaking iyon?

"Psyche lumabas ka!" Nilingon ko yung pinto ng kwarto at naririnig ko ang galit na boses ni Inigo. Ano nanaman bang kailangan nito?

"Psyche!" Nag bukas ang pinto at niluwa non ang galit na galit na si Kuya Inigo.

"ANO BANG PROBLEMA MO?!" sigaw nito sa akin. Hindi ko siya pinansin.  Umasta akong walang naririnig at walang nakikita.

"Psyche ano ba?!" Sigaw ni kuya Inigo sa akin. Tinignan ko siya. Sa likod niya nandoon sila Lukas, Jorgie at yung mag asawa.

"Ano nanaman ba?" Tamad kong tanong.

"ANONG ANO NANAMAN BA?! PSYCHE PAPATAYIN MO ANG SARILI MO!" sigaw ni kuya.

Huminga ako ng malalim saka tinalikuran sila at tinakpan ng unan ang tenga ko. Marahas naman iyong kinuha ni kuya sa akin kaya nainis ako.

"ANO BANG PROBLEMA MO?!" sigaw ko.

"IKAW ANONG KATANGAHAN PINAG GAGAGAWA MO?!" sigaw nito sa akin tumayo ako at inagaw ang unan sa kanya.

"WALA KANG PAKE ALAM SA BUHAY KO! KATAWAN KO TO HINDI SAYO! KAYA KONG DI AKO KAKAIN WALA KANG MAGAGAWA DAHIL HINDI NAMAN IKAW ANG MAMAMATAY!" sigaw ko. Isang sampal ang natanggap ko mula sa kanya.

"WALA AKONG PAKE ALAM SA BUHAY MO? TANGINA KAPATID KITA KUNG ISA LANG AKONG TAONG WALANG PAKE ALAM BAKA HINAYAAN KO NALANG NA MAMATAY KA!" sigaw niya. Pumunta sa likod ko si Neon at hinawakan ako.

"SANA NGA NAMATAY NALANG AKO! SANA NGA MAMAMATAY NALANG AKO! KASE PARA NA AKONG PATAY SIMULA NONG NAWALA SI MATTHEW!"

"Tangina Matthew nanaman! Puro ka nalang Matthew Matthew! Kumusta naman ang sarili mo ha?!" Sigaw niya.

"BAKIT BA KASI UMAASA KA PARING BUHAY SIYA?! PATAY NA SIYA PSYCHE! PATAY NA SIYA MATAGAL NA! KUNG TALAGANG BUHAY SIYA SANA NANDITO NA SIYA KASAMA MO! WHY DON'T YOU JUST ACCEPT THE FACT THAT HIS GONE AND HE WILL NEVER RETURN!" isang malakas na sampal ang ibinigay ko sa kanya. Sunod non ang pag landas ng luha ko pababa.

"So ayan, lumabas din na hindi ka talaga suportado sakin. Na nag kukunwari ka lang na suportado ka sa pag hahanap ko kay Matthew." Malamig kong sabi.

Inilayo nila Jorgie at Lukas sa akin si Kuya.

"Accept the fact? Okay fine. I'm going to accept the fact na you're a plastic. A plastic careless brother." Sabi ko at ngumisi.

"Ang gusto ko lang naman ay suportahan niyo ko. Kahit na yun nalang kahit yun nalang ang gawin niyo. But still nasa loob ang kulo niyo! Nasa loob ang baho niyo! Your acting like you all nice but deep inside your so fake!" Sigaw ko.

"I'm just concern!"

"Then i don't need your concern Inigo. Hindi mababalik ng concern mo ang mga oras at araw na wala sa tabi ko si Matthew!" Sigaw ko. "Maybe I sound rude and possessive obsess girl but you can't do anything to change it. You can't do anything. Tao ka lang kaya wag kang mag marunong na alam mong wala na si Matthew. Wag kang pabida na isusupalpal sa mukha kong patay na siya. Wag kang feeling Dyos na parang ikaw ang nag bigay ng buhay niya. Cause in the first place you are not perfect and you are not a God to dictate that Matthew is Death." Matalim kong sabi at inalis ang pag kakahawak sa akin ni Neon.

"If you don't bealive me na buhay si Matthew then go. If you don't support me to find my fiance then i don't care. Go back to the Philippines i don't need a shit." Sabi ko at nilagpasan sila.

~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper