He's my Fiance

Chapter 28

Psyche POV

Bumaba ako sa kotse ni kuya ng marating ko ang presinto kung saan nakuhanan ang Video, and there. I saw him standing inside at kausap ang mga polis. Naka talikod siya sa gawi ko kaya naman hindi niya ako nakita.

Agad akong nag lakad palapit sa kanya at ng maka lapit na ako agad ko siyang niyakap ng mahigpit sa likod niya.

Naramdaman ko ang pannigas niya at pagka bigla niya.

"Why?" Agad tumulo ang luha ko ng sinabi ko yun.

"Why did you leaved me?" Tanong ko habang kayakap siya.

"Pinag alala mo ko Matthew ko." Sabi ko. Narinig ko ang pag papa alis niya sa mga polis na kausap niya bago niya hinawakan ang mga kamay kong nasa tyan niya at kinalas ang yakap. Humarap siya sa akin at hinila ako palabas ng presinto.

"What are you doing here?"

" ako dapat ang mag tanong niyan Matthew. What are you doing here? Bakit mo ako iniwan? Bakit ka umalis? Ano yung mga sinabi mo sa  interview mo?"sunod sunod kong tanong.

Naging cold bigla ang awra niya.

"Don't come near me." Sabi nya ng humakbang ako palapit sa kanya.

"Matthew..." Natawag ko na lamang ang pangalan niya at sunod sunod nanamang umagos ang mga luha ko.

"Wag ka na mag papakita sa akin kahit kailan Psyche." Cold niyang sabi kaya natawa ako.

"You think gagawin ko yun?" Tanong ko.

"I love you, akin ka lang simula noon hanggang ngayun." Sabi ko. Natawa lang siya at umatras palayo sa akin.

"Looked Psyche, ayoko na ng gulo so please."

"Hindi magkaka gulo kung sakin ka sasama." Sabi ko.

"Sasama? Sayo? Psyche ano ba kita?" Tanong niya.

"Fiance mo ko Matthew, sakin ka nag propose, ako ang mahal mo, ako ang fiance mo Matthew. Bakit ba sobrang hirap para sayo na alalahanin ako?" Tumulo ang mga luha ko na kanina ko pa nais pigilan.

"Lahat naman ginawa ko para maalala mo ko pero bakit hanggang ngayun wala paring nag babago? Bakit puro ka nalang Sharia kahit ako naman talaga ang mahal mo?" Umiwas siya ng tingin.

"Siguro hindi talaga ako ang Matthew na hinahanap mo." Sabi niya kaya napa iling ako.

"Ikaw si Matthew, sigurado ako jan." Sabi ko. Huminga siya ng malalim at tumingin sa akin.

"Look Psyche, nilinis ko na ang pangalan mo. Babalik na ako kay Sharia kasi yun ang tama." Natawa ako sa sinabi niya.

"Nilinis?" Tanong ko. "Paanong linis?" Dagdag ko. Napa hilamos ako sa mukha ko at napa tingala sa langit .
Pinakalma ko ang sarili ko dahil kanina ko pa nais mag wala.

"Hindi ko kailangan ng malinis na pangalan Matthew." Sabi ko. "Pag balik ng ala-ala mo ang gusto ko hindi malinis na pangalan." Dagdag ko.

"Matthew masaya na tayo nong nasa Private Island tayo eh. Bakit, bakit pag dating dito nagkanda letche letche na?" Tanong ko.

"Pinlano mo ba ang lahat Matthew?" Tanong ko. Hindi siya kumibo.

"Sumagot ka please."

"Hindi." Napa pikit ako sa sagot niya.

"Then bakit ka aalis? Bakit mo ko iiwan ulit? Hindi pa naman tapos ang dalawang lingong hinihingi ko sayo eh." Sabi ko.

Huminga siya ng malalim.

"Aalis ako kasi yun ang Tama Psyche. Si Sharia ang Fiance ko. Dapat nasa tabi niya ako. Malapit na ang kasal namin." Sabi niya kaya natawa ako.

"Paano naman ako Matthew? Fiance mo rin ako. Dapat nasa tabi din kita dapat matagal na tayong kasal." Sabi ko.

"Hindi ako ang Matthew na Hinahanap mo Psyche. Vermone ang pangalan ko."

"Yun ang binigay na pangalan sayo ni Sharia! Pero ikaw si Matthew! Nanay at tatay mo mismo ang nag bigay ng pangalan na yan!" Hindi ko na napigilang sumigaw.

"Bakit ba si Sharia nalang lagi ang sinusunod mo?" Tanong ko.

"Kasi siya ang Fiance ko." Sagot niya.

"Pero ako ang mahal mo." Sabi ko. Hindi siya kumibo. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang dalawang kamay niya. Dahan dahan akong lumuhod sa harap niya dahilan oara magulat siya.

"Matthew please nag mamakaawa ako." Sabi ko habang tumutulo ang mga luha ko.

"Please nag mamakaawa ako wag kang umalis, kasi hindi ko kaya." Sabi ko. Umiwas siya ng tingin.

"Please Matthew."

"Vermone." Biglang kumulo ang dugo ko ng marinig ang boses na yan. Si Sharia, she's here. Dahan dahang inalis ni Matthew ang pagkaka hawak ko sa mga kamay niya at tumingin sa akin.

"Thank you." Yan nalang ang sinabi niya bago siya pumunta kay Sharia. Naka tulala akong naka luhod dito sa harap ng presinto. Narinig ko ang pag andar ng makina ng kotse at ang pag alis non.

Parang waterfalls ng umagos pababa ang mga luha ko. Wala na, sumama na siya kay Sharia. Wala ng pag asa.

~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper