natural🌸 malik [tamamlandı]

on üç

Koltuğun üstündeki minderleri yere koyup açtım ve elimdeki çarşafı koltuğa serdim. Yastığımı ve üstüme alacağım çarşafı da koydum.

Üstümü değiştirecektim ama kıyafetlerim yatak odasındaki giysi dolabındaydı.

Oflayarak merdivenleri çıkmaya başladım. Eğer yatağında rahat rahat uyuduysa onu boğmam için harika bir fırsattı.

Her neyse.

Yatak odasının önüne gelince büyük bir rahatlıkla kapıyı açtığımda, sadece iç çamaşırı ile dolabın önünde duran Zayn'i görmeyi beklemiyordum.

Ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı. Hızla arkamı döndüm. Kahretsin.

Sonra kahkahası doldu kulaklarıma. Komik olan neydi? Biraz utanmıştım. Onunla hiç böyle bir yakınlığımız olmamıştı. Hem nasıl olabilirdi? Birbirimizi tanıyalı bir ay bile olmamıştı daha.

Aslında utanacağım bir şey yoktu. Kendi evi, kendi odasıydı. İstediği gibi dururdu.

"Ne var ne istiyorsun?" diye sordu.

Arkam dönük olduğu için ne yaptığını, yüz ifadesi ne, nasıl bakıyor hiç bilmiyordum.

İç çekip, ellerimi yumruk yaptım.

"Kıyafetlerimi alacaktım." dediğimde adım seslerini duymam bir oldu. Yanımdan geçip banyonun kapısını tuttu.

Karşımda duruyordu ve bir daha arkamı dönemezdim. Bakışlarımı ondan kaçırıyordum sürekli. Başka yerlere bakarken hemen gitmesini diliyordum. Ama yarıçıplak olduğu için gözlerim istemsizce belden altına kayıyordu.

Yutkundum ve öylece dikilmeyi kesip giysi dolabını açtım. Kendi rafımdan şort ve tişört çıkardım.

Lanet olası, hala orada duruyordu.

Kapıya yaslanmış bana bakıyordu.

"Ne bakıyorsun?" diye sordum sinirle.

"Asıl sen ne bakıyorsun?" dedi imalı bir şekilde.

Yumruğumun tadına bakmak için neden bu kadar kaşınıyordu bir fikrim yoktu.

Sinirle nefes alıp verirken odadan çıkmak için adımladım. Kapı kulbunu tuttuğumdan ensemde nefeslerini hissetmem bir oldu.

Yalan yok, garip bir heyecan duymuştum ama bu heyecanın tetikçisi korkuydu.

Çok yakınımdaydı, sırtımda inip kalkan göğsünün hareketlerini hissedebiliyordum. Neden bu kadar yakındı?

Benden önce kulbu tuttuğunda kollarımız değmişti ve ben istemsizce titredim.

Bir an önce şu kapıyı açmalı ve ben gitmeliydim.

Bu kadar temas etmemizden hiç rahat değildim. Üstümdeki gerginliği fark etti mi bilmiyorum ama nefeslerim hızlanmıştı.

Anlık gelen adrenalinle onu ittim ve kapıyı açıp hızla aşağı doğru koştum.

Aman tanrım.

Ufacık bir temas neden beni bu kadar heyecanlandırdı?

Koltukta yaptığım yatağımın yanına gittim ve bir çırpıda üstümü değiştirdim, çıkardığım kıyafetleri katlayıp kenara koydum.

Kendimi yatağa atar atmaz elimi kalbime koydum. Hala küt küt atıyordu. Gereksiz tepki  veriyordum evet, fakat anlık tepkilerimin hesabını kendime bile soramıyordum.

Böyle durumlara alışmam gerekiyordu. Kağıt üzerinde evliydik ve evli hayatı yaşadığımız için bu kadar abartmamalıydım.

Ya da abartmalıydım.