natural🌸 malik [tamamlandı]

yetmiş | final

Zayn kucağında Zaneyah ile evin içinde dolanıyordu. Prensesim altı aylık olmuştu artık. Günden güne büyüyordu gözümün önünde. Öyle güzeldi ki..

"Aşkım benim." dedi Zayn onu yanaklarından öperken.

"Gel bakalım anne ne yapıyor." dedi ve mutfağa yanıma geldiler. Zaneyah gülerek onun kucağında duruyordu.

"Ya sen ne güzel gülüyorsun!" dedim onu kocaman öperek. Onu Zayn'den kendi kucağıma aldım. Birlikte salona girdik. 

Açıkçası ne Zayn ne ben onu kucağımızdan indirmiyorduk. Hele Zayn..Sırf sevmek için uykusundan uyandırıyordu, çok sinir oluyordum.

Zany'nin altını kokladım. "Altına yapmış bezini getirsene Zayn." deyip kızımı koltuğa yatırdım. Bebeksi sesler çıkarırken bana bakıyordu.  Ellerini tutup öptüm.

Zayn getirdi ama beni itti. "Çekil şurdan."

"Yaa!!"

"Kalk sen beceremiyorsun." deyip beni itiştirerek yanıma oldu.

"Gel aşkım babana." dedi ve onu boynundan öptü. Sinirle ona bakıyordum.

Zayn öyle güzel ilgileniyordu ki onunla.  O da bebeksi sesler çıkarıp altını açtı ve temizleyip bezini taktı. "Ya sen tertemiz mi oldun?!" deyip kucağına aldı tekrar. Ellerini onun koltuk altlarına yerleştirip havaya kaldırdı.

"Prensesim benim!!"

Duygu patlaması yaşayarak ağlamaya başladım. Zayn şaşkınlıkla bana baktı.

"Noldu?!" diye sordu.

"Sen niye benimle böyle ilgilenmiyorsun..?" dedim hıçkırarak.

Kıskanıyorum artık ya. Hep kızıyla ilgileniyor.

Zayn çapkın bir gülümsemeyle kızımızı onun yerdeki oyun alanına bıraktı ve beni koltuğa yatırıp üstüme çıktı.

"İlgi mi istiyorsun sen?'

Başımı salladım.

"Kapa kızım sen gözlerini." dediğinde Zany'e baktım. Yerde kendi kendine minderlerin üstünde yuvarlanıyordu.

Zayn elini geceliğimin altından sokup yavaş yavaş ilerledi. Ben de kollarımı onun sırtına sardım. Ahh.

Aşırı agresif hareketleri vardı. Zany olmasa ben de çıldıracaktım ama ayıp.

"Ahh..Zayn dur."

"Çok özledim kızım seni." dedi elini bacak arama sokarak.

"Ben de özledim." dedim nefes nefese.

Hamile kaldığımdan beri daha hiç birlikte olmamıştık ve ben şu an iyi değildim.

"Akşam ikisi de uyusun öyle. Tamam mı?"

Yamuk gülüşüne devam etti. "Desene akşam zelzele var."

Sinirle omuzuna vurdum.

O sırada kızım minderlerin üstünden emekleyerek çıktı ve koltuğun dibine geldi. Birkaç saniye bize baktı, gözleri doldu ve ağlamaya başladı.

"Korktu çocuk. Kalk üstümden." Zayn'i iterken o hemen doğruldu. Kızımı kucağıma alıp göğsüme yatırdım. "Yok anneciğim bir şey."

Ağlayarak yanağını omuzuma yasladı. Kuzum benim.

"Uykun mu geldi senin bebeğim? Uyuyalım mı?"

"Ben işe gidiyorum. Akşam erken gelirim."

"İyi tamam." Onu dudağından öptüm ve kapıya kadar yolculadım.