Odaya giren güneş ışınları yüzünden gözlerimi açmış ve huzursuz bir biçimde yan dönmüştüm. Daha uykumu almadan uyanmaktan nefret ediyordum.
Dakikalarca tekrar uyumayı denedim. Bir sağa bir sola dönerken sonunda gözlerim tam anlamıyla açılmıştı. Pencereden bakmaya devam ederek kendime gelmeyi bekledim.
Zayn yatakta yoktu. Banyodan da ses gelmiyordu. Salona inmiş olmalıydı.
Üstümden yorganı itip sonunda yataktan çıktım. Sabahlığımı giyindikten sonra da kuşağını bağladım ve banyoya girdim. Yüzümü yıkayıp işlerimi hallederken aklım hala uykudaydı..
Bileğimdeki lastikle saçlarımı geriye atarak odadan çıktım. Çocuklarımı merak ediyordum. Odalarında yoklardı.
Salona bakmak için merdivenlere yöneldim. Ama basamaklarda gördüğüm kalpler kaşlarımı çatmama neden olmuştu. Eğilip kağıtlardan birini aldım.
Zaneyag'ın yamuk resmini görür görmez tanımıştım..Kendi kendime gülerek basamakları tek tek indim ve kalpleri topladım.
Salonun boş olması beni meraklandırsada gülmeye devam ederek kalplerle çizgi şeklinde çizilmiş yolu takip ettim. Deli bunlar..
Kalpler bittiğinde sonuncuyu elime alıp doğrulurken çığlık seslerini duymam bir oldu.
"Anneee!!!!!"
"Anneciğimm!!"
Bir yanıma Javadd bir yanıma kızım koştu ve bana sıkıca sarıldılar.
"Hii..Aşklarım."
Eğilip onlara sıkı sıkı sarıldım ve kocaman öptüm.
"Annenler günün kutlu olsun anneciğim." dedi Zaneyah.
Gözlerim dolmuştu.
"Teşekkür ederim bebeklerim benim."
Javadd'ın saçlarından öpüp sarıldım. "Kalpleri beğendin mi annee?!" Zaneyah'ın meraklı meraklı sorması komiğime gitmişti.
"Çok beğendim prensesim."
"Biz geldik!!"
Mutfaktan Zayn'in, kucağında Ander ile bana seslendiğini görünce çocuklar önümden çekilip kollarımın altına girdiler. Kaşlarımı çatıp Zayn'e baktım. Ander'i yere, ayaklarının üstüne bıraktı.
Şok içinde onlara bakarken Ander kollarını öne uzatmış, gülümseyerek bana doğru yürüyordu.
Şaşkınlıkla bir Zayn'e bir Ander'e baktım.
Ander bana yaklaştı, yaklaştı ve sonunda koşarak kucağıma atladı.
Derin bir iç çekip kollarımı ona sardım.
"Bebeğim.."
Boynunu öpüp kokladım ve ayağa kalkıp etrafımda çevirdim.
Aslında yürüyordu zaten ama destek alarak ve hemen bırakarak yapıyordu. Düşe kalka yürürken şimdi bana doğru koşmuştu..Göz yaşları içinde ona sarılmaya devam ederken sevinç çığlıkları doldu kulağıma.
Zayn elini belime koyup yanağımdan öptü. Çocuklarla mutfağa girdiğinde ben de Ander ile arkalarından gittim.
"Teşekkür ederim bebeğim." dedim burnundan öpüp.
Mutfağa girdiğimizde bana hazırladıkları masayı görür görmez göz yaşlarım daha da arttı.
"Yaa.."
"Anneler günün kutlu olsun sevgilim." dedi Zayn alnımdan öpüp.
Ama ben çok kötü olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
natural🌸 malik [tamamlandı]
Fanfic"Ben sadece oğlu için yaşayan bir adamım. Benden aşkına karşılık bekleme."