altmış sekiz

3.6K 194 87
                                    

"Güzel oldu değil mi?" diye sordu Zayn bize bakarak.

Ona gururla bakıyordum.

Javadd yanımızda, kızımızın odasına bakıyorduk. Duvarda adının yazılı olduğu harfler, emzirme sandalyem, yatağı ve daha ihtiyacı olabilecek her şey..Dört dörtlük olmuştu. Her şeyi ile tamamlamak yaklaşık iki haftamızı almıştı, ama değmişti. Benim prensesimin her şeyi çok güzel olmuştu.

Odadan çıktıktan sonra birlikte akşam yemeğimizi yemek için salona indik.

"Baba köpek alalım." dedi Javadd.

"Kaç kere hayır demem gerekiyor anlaman için?"

Javadd dolu gözlerle bana baktı. "Anne sen bir şey de lütfen."

Ama..Ben kıyamam ki ona.

"Bebeğim," elini tutup onu kendime çektim.  "Nolur baba  nolur." dedi dudak büzerek.

"Javadd. Israr etme." dedi Zayn sakinlikle.

"Ona her şeyi aldınız ama bana almıyorsunuz!" diye bağırdı ve odasına kaçtı Javadd.

Son dönemlerde çok hırçınlaşmıştı. Sanırım hem artık büyüdüğü için hem de eve yeni bir bebeğin gelecek olmasaydı.

Javadd'ın ağlama sesi geldiğinde üzüntüyle Zayn'e baktım.

"Ağlayarak istediğini elde edemez. Bırak ağlasın."

Böyle bir huzursuzluk olması beni çok üzmüştü. Biricik oğlum içeride ağlıyordu. Benim de gözlerim dolmuştu.

"Yürü Valeria." dedi ve kolumdan tuttu Zayn.

O gördüğüm en muhteşem babaydı. Ama her zaman otorite sahibi bir adamdı. Oğlu ile ilgi en ufacık bir konuya bile beni dahil etmez, kendi yöntemiyle hallederdi.

"Biraz fazla sert çıkmadın mı?"

"Çıkmadım. Şımarıklık yapmasını istemiyorum."

"Çocuk sadece köpek istiyor Zayn.."

"Ben de hayır dedim. Benim olmaz dediğim bir şeyi ısrar edemez."

Çok gaddardı!

Kaşlarımı çatıp onu orada bıraktım ve Javadd'ın arkasından yürüdüm. Ben oğlumu tek bırakamazdım.

"Val, buraya gel."

"Bu kadar dominantlığın bir anlamı yok!"

"Bana bak buraya gel dedim."

Onu aldırmadan tek bıraktım ve Javadd'ın odasına girdim. Küçücük bedeni yatağa kapanmış ağlıyordu.

"Anneciğim.." Ona yaklaşıp yatağın kenarına oturdum ve saçlarını okşadım. "Bebeğim..Ağlama ama."

Göz yaşları içinde yüzünü bana döndü.

"Siz artık beni sevmiyorsun." dedi hıçkırıklar içinde.

"Hayır oğlum olur mu öyle şey."

"Ona her şeyi aldınız bana almadınız."

İçi çıkarcasına ağlıyordu ve onu öyle görmek canımı yakıyordu.

Ben de yanına uzandım ve onu göğsüme çektim. "Javadd, sana yemin ederim kalbimin yarısı senin yarısı kardeşinin." dedim içtenlikle.

"Ve bu baban için de böyle."

Merakla başını kaldırıp bana baktı. Onu yanaklarından öptüm.

"Babanın sana kızmasının kardeşinle alakası yok. Bunu önce aklında tut, tamam mı? Sadece..Köpek sahibi olmak için biraz küçüksün. Çünkü köpekler de bizim gibi sevgi, ilgi ve bakım beklerler. Senin bir köpeğe bakabilmen için birazcık daha büyümen gerekiyor?"

natural🌸 malik [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin