natural🌸 malik [tamamlandı]

yirmi üç

Gözlerimi açtığımda yatakta dönüp durdum sadece. Zayn çoktan kalkmış olmalıydı, yatak boştu.

Acelem olmadığı için cama doğru dönüp yastığıma daha sıkı sarıldın uzanmaya devam ettim.

İçimde yersiz bir mutluluk vardı. Uyanır uyanmaz kendi kendime gülmemin nedeni Zayn'di.

Bana olan yakınlığı ve sakinliği kalbime işliyordu. Çok hoşuma gidiyordu bana öyle davranması. Yanağımdan öptü, bana sarıldı ve aynı yatakta uyuduk.

Bunlar çok ufak şeylerdi ama içimde kelebeklerin uçmasına sebep olacak kadar da büyük şeylerdi.

Bana soğuk ve sert davranan adam günden güne yumuşuyordu ve buna şahit olmak çok güzeldi.

İçimde zaptolmayan heyecanla birlikte yataktan kalktım ve tuvalete girdim. Yüzümü yıkadım, saçımı taradım. Birkaç işimi de hallettikten sonra odaya geri dönüp üstümü değiştirdim.

Askılı yeşil elbisemi giyip aynaya bakarak elimle uçlarını düzelttim. Rahat ve spor bir elbiseydi.

Sonra odayı topladım, yatağı düzelttim. Javadd'ın sesi gelmiyordu, daha uyanmamış olmalıydı. Zayn ise işe gitti mi bilmiyorum saat daha yedi buçuğa geliyordu, muhtemelen gitmemiştir.

Odadan çıkıp aşağı doğru indim. Mutfaktan sesler geliyordu. Merakla oraya girdim ve gülümsememe engel olamadım.

Zayn ve Javadd birlikte kahvaltı hazırlıyordu. Javadd boyunun bile yetişmediği masaya ufak bir tabak bıraktıktan sonra beni gördü.

"Valeriaa!" koşarak yanıma geldi ve kucağıma atladı.

"Bebeğim, günaydın."

Onu yanağından öptüm ve saçlarını sevdim.

Sonra kucağımda Javadd Zayn'in yanına adımladım. Yumurtayı pişiriyordu. "Günaydın." dedi yandan bir  bakış atıp.

"Günaydın." dedim.

"Bak, biz kahvaltı hazırladık." dedi Javadd neşeyle.

"Aferin sana," diyerek onunla birlikte sandayleyi çekip oturdum. Sonra Javadd kulağıma eğildi ve bir şeyler fısıldadı. "Babam da senin için hazıladı." dedi ve sırıttı.

Utanarak başımı eğdiğimde Javadd gülüyordu. Zayn fark etmiş olacak ki yumurtayı tabağa alırken konuştu.

"Sen bu yumurtanı bitirmezsen, o zaman ben de gülerim." dedi tehditvari bir şekilde.

Javadd birden ciddileşti ve kucağımdan kalkıp kendi sandalyesine oturdu.

Zayn de yanımıza geldiğinde tam anlamıyla bir aile gibi gözüküyorduk. Nedensizce yanıma yaklaştığı için çok mutlu olmuştum. Ona karşı bastıramadığım hislerim oluşuyordu ve bu beni biraz da korkutuyordu.

Zayn Javadd'ı kendi elleriyle besliyordu. Javadd yeme konusunda zorluk çıkaran bir çocuktu. Sabah yese akşam yemek yemezdi, yese bile bir kaşıktan fazla yemezdi. Zayn bu konuda çok titiz davranıyordu, her öğün ne yemesi gerektiğini bile söylüyordu bazen. Hatta onu yemek konusunda ne zaman zorlasam ağlamaya başlıyordu bu yüzden ısrar edemiyordum. Ama babası bir kızsın, hemen onu dinliyordu.

"Seni de mi beslememi istersin?" dedi Zayn imalı bir şekilde.

"Ne?"

"Tabağın diyorum, hiçbir şey yememişsin."

Dalgın bakışlarımı ondan alıp tabağıma döndüm.

"Hiç, dalmışım." dedim. Sonra güldü ve Javadd'a çatalıyla bir lokma yemek uzattı.  "Sütünü de iç." dedi kaşlarını çatarak. Ardından bana yaklaştığınu fark eder etmez ona döndüm.