Nepenthe

2.4

İthaf: shawnbenimok098

"İçeri gel, dışarıda kimse duymasın." diyerek kolumdan içeri çektiğinde kolumu ondan kurtarıp iğrendiğimi belli eden bakışlar atmaya başladım.

"Anlat dinliyorum."

"Neyi duymak istiyorsun?"

"Her şeyi. Barışmak istedin barıştık ama sen hemen ertesi gün bana soğuk davranmaya başladın. Şimdi de seninle yüzleşmek için buraya geliyorum ve görüyorum ki başka bir kız için beni bırakmışsın!"

"Bak şimdi söyleyeceklerime kızacaksın muhtemelen. Otur şimdi." dediğini yapıp oturduğumda karşı koltuğa geçip konuşmaya başladı.

"Sen sadece benim planımda bana yardımcı oldun Adel. Sevdiğim kız Erne'yi seviyordu ve ben de onun canını yakmak istemiştim. Seni seviyor gibi davrandım. Başlarda hiçbir sorun yoktu ama gitgide vicdanım rahat olmadı Adel. Sana o yüzden soğuk davrandım, benden soğuyabilmen için."

"A-anlamadım? Şimdi sen sırf Erne'yi üzmek için benim duygularımla mı oynadın?" güldüğümde dikkatle bana bakmaya başladı. Sinirden gülüyordum ve bunu o da çok iyi biliyordu.

"Neden Erne'nin canını yakmak istedin peki? Neden bunda beni kullandın!"

"Çünkü Erne Damla'yı çok üzmüştü! Bunu isteyerek yapmamıştı belki ama Damla benim omzumda onun için ağladığında benim canımın ne kadar yandığını bilemezsin! Ben de Erne'yi üzmek istedim! O da üzülsün istedim, kırdığı kalbi anlasın istedim!"

"Neden beni kullandın peki! Ne zararım vardı sana?"

"Erne seni seviyor Adel. Sevdiği tek kişi de sensin."

Sessiz kalmamın üzerine oturduğu yerden kalkıp önümde çöktü ve bir elimi ellerinin arasına aldı. Ne kadar çekmeye çalışsam da bırakmadı.

"Benimle mutlu olamadın, olamazdın zaten. Ama şimdi Erne ile çok mutlu olabilirsin Adel. O seni çok seviyor, senin için her şeyi yapabilir. Ona bir şans ver."

Sanmıyordum... benimle mutlu falan olamazdı. Hem Bay Gizli? O ne olacaktı bu sefer? Her zaman bir kişinin üzülmesi mi gerekiyordu?

Peki ya konser? Erne'ye onunla gideceğime söz vermiştim. Bay Gizli de o gün karşıma çıkacağını söylemişti. Ne olacaktı?

"Bak seni çok üzdüm biliyorum ama bundan sonra mutlu olmanı istiyorum Adel. Kendini daha fazla üzme."

"Şimdi mutlu musun?" diye sorduğumda birden afallamıştı. "Onca kişiyi üzdükten sonra mutlu musun söyle! Kimsenin duygularını önemsemeyen biri bir başkasını sevemez Tuna! O kızla da oynuyorsun değil mi? Bütük herkesi üzdüğün gibi onu da üzeceksin!"

"Amacım sadece Erne'yi üzmekti."

"Bu doğru bir şey değil zaten! Erne'yi, beni, Bay Gizli'yi üzdün. Ben üzüldüm diye Arel üzüldü. Erne üzülüyor diye Meyra üzülmüştür. Daha birçok kişi! Çocukça davranıyorsun!" diyerek elimi hızlıca çektim ve evden hızlı adımlarla evden çıkıp gözlerimle Arel'i aramaya başladım. Gözlerim artık bulanık görmeye başladığında gözyaşlarımı sildim.

"Adel!" diyerek Arel bana sarıldığında ben de sıkıca ona sarıldım. Saçlarımın arasında küçük bir öpücük kondurup çenesini kafama yasladı.

"Gidelim Arel. Burada daha fazla kalmak istemiyorum." dediğimde geri çekilip gözyaşlarımı sildi.

"Şimdi mi anlatmak istersin yoksa biraz sakinleşince mi?"