Εκείνη η μικρή...

"Και εγώ σε αγαπάω"

Christian POV

"Κρίστιαν μου..." Ακούω την εύθραυστη φωνή της και χαμογελάω.

"Χέιλι μου... Χέιλι αγάπη μου που είσαι?" Ρωτάω ενώ τα αδέλφια μου με κοιτάζουν περίεργα και τότε εγώ κοιτάζω την Άλισον.

"Εμ... Άλισον... Τζίμι... Πηγαίνετε να παιξετε πάνω." Τους λέω αμήχανα.

"Όχι! Θέλω να μιλήσω στη μαμά μου!'' Λέει με πείσμα η μικρή.

Ίδια η Χέιλι.

"Θα μιλήσετε σε λίγο πήγαινε πάνω. Και θα σε φωνάξω."  Της λέω γλυκά.

"Όχι! Θέλω να μιλήσω τώρα με την μαμά μου!'' Φωνάζει η Άλισον.

"Κρίστιαν... Δώσε την μου λίγο να της μιλήσω. Θέλω μα ακούσω την φωνουλα της." Μου λέει με σπασμένη φωνή.

"Καλά... Έλα Άλισον..." Της λέω δίνοντας της το κινητό μου και εκείνη το παίρνει χαρούμενη και το βάζει στο αυτί της.

"Μαμά! Μαμά που είσαι? Είσαι καλά? Μου λείπεις!" Της λέει και χαμογελάω.

Είναι τόσο απίστευτα γλυκιά και χαριτωμένη.

"Πότε θα γυρίσεις? Μου λείπεις." Λέει με παράπονο.

"Δεν σε ακούω καλά μαμά είσαι εντάξει?" Την ρωτάει με γλυκιά φωνή.

"Και εμένα μανούλα. Ναι! Περνάω πολύ ωραία με τον Κρίστιαν και τον Τάιλερ! Σήμερα ήπια και ποτό για μεγάλα παιδιά!" Λέει και ο Τάιλερ της κλείνει το στόμα ενώ εγώ τους κοιτάζω περίεργα.

"Ήπιε λίγο κρασί από το ποτήρι μου." Λέει η αδελφή μου.

"Έλα δώσε μου τώρα την μαμά να της μιλήσω." Της λέω και ο Τάιλερ παίρνει το χέρι του από την Άλισον.

"Εντάξει μαμά. Θα τα πούμε το βράδυ?" Ρωτάει γλυκά.

"Αααα... Καλά. Μαμά μου λείπεις. Και σε αγαπάω πολύ. Γεια..." Λέει και αφού μου δώσει το κινητό μου μαζί με τον Τζίμι πάει πάνω τρέχοντας.

"Έλα Χέιλι που είσαι?" Την ρωτάω ανήσυχος.

"Σε ένα νοσοκομείο." Λέει και αρχίζει να κλαίει.

"Αγάπη μου σε παρακαλώ... Μην κλαις. Όλα θα πάνε καλά. Απλά πες μου τι έγινε και που είσαι για να έρθω να σε πάρω από εκεί." Της λέω και εκείνη συνεχίζει να κλαίει.

"Κρίστιαν... Με χτύπησε. Με χτύπησε πολύ! Σε παρακαλώ έλα να με πάρεις από εδώ... Σε παρακαλώ... Πήγε... Πήγε... Πήγε να με... Να με βιάσει." Λέει κλαίγοντας και θυμώνω.