Εκείνη η μικρή...

Πόλεμος

Δύο εβδομάδες αργότερα...
Hayley's POV

"Είσαι καλύτερα?" Με ρωτάει ο Κρίστιαν μόλις σηκώνομαι από το πάτωμα αφού για ακόμα μια φορά έβγαλα ότι είχα φάει λόγω της εγκυμοσύνης.

Αυτό το παιδί θέλει να με βασανίσει δεν εξηγείται αλλιώς.

"Ναι... Ευχαριστώ." Λέω κουρασμένη καθώς πηγαίνω προς το δωμάτιο μου και με ακολουθεί.

"Είναι φυσιολογικό να ζαλιζεσαι τόσο? Δηλαδή ναι οκ έγκυος είσαι αλλά δύο εβδομάδες τώρα μια λυποθυμας μιας ξερνας μια πέφτεις κάτω ενώ δεν τρως τίποτα." Μου λέει και πέφτω με τα μούτρα στο υπέροχο διπλό κρεβάτι μου

"Δεν ξέρω... Ίσως το παιδί να σου μοιάζει απλά και να θέλει να με βασανίσει." Του λέω με κακιά ενώ προσπαθώ να βολευτω κάπως όμως δεν μπορώ.

"Αν όντως το κάνει αυτό το αγαπάω ακόμα πιο πολύ." Μου απαντάει ειρωνικά.

"Θα πω στον Μάικ να έρθει να σε δει. Είναι γιατρός. Ίσως να χρειάζεται να πάρεις σίδηρο ή βιταμίνες." Μου λέει και τον κοιτάζω κουρασμένη.

"Ή απλά πρέπει να πάρω έναν υπνακο. Είμαι χάλια." Λέω και κάθεται δίπλα μου.

"Θα σου φέρω πρώτα κάτι να φας. Δεν θα κοιμηθείς χωρίς να έχεις φάει τίποτα γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδεματα. Το παιδί μου πρέπει να παίρνει βιταμίνες που όσο βρίσκεται μέσα στην μήτρα σου τις παίρνει από εσένα και αν δεν τρέφεσαι σωστά δεν παίρνει τίποτα." Μου λέει αυστηρά για γκρινιαζω λιγάκι.

"Θέλω ύπνο..." Λέω σαν μωρό.

"Αυτό που είπα." Λέει και τότε φεύγει.

Ηλίθιε μπαμπουινε...

Να του πετάξω καμία παντόφλα στο κεφάλι να του δείξω...

Εδώ και δύο εβδομάδες που μένω σε αυτό το σπίτι όλο μου λέει τι να κάνω και επειδή εγώ είμαι έγκυος και αυτό το παιδάκι μέσα στην κοιλιά μου έχει βάλει σκοπό της... Ζωής του τέλος πάντων να με βασανίσει δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς γιατί είμαι ένα χάλι.

Παρόλαυτα αν εξαιρέσεις τον μπαμπουίνο και το μωρό που με βασανίζει όλα είναι υπέροχα.

Η Τέσσα μου ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά της και αφού κατάλαβε πως το να μου πάρει το παιδί μόλις γεννησω και να εξαφανίστω από προσώπου γης ήταν λάθος την συγχώρεσα.

Απλά δεν της ήρθε αυτό τόσο καλά...

Αυτές της μέρες που είμαι εδώ με προσέχει και με φροντίζει.