Reader wszedł do budynku. Czuł się zestresowany. Rozpoczynał zajęcia artystyczne z nową grupą i nauczycielami. Bardzo chciał, aby znalazł się ktoś, z kim znajdzie wspólny język.
- Wiewiórko, my już wiemy o tobie wszystko - powiedziała Emma.
- Zgadując, poderwałaś kolejnego chłopaka - mruknął Kirishima, nie odrywając wzroku od kartki.
- Dokładnie! Ma na imię Hyesung, jest wysokim brunetem, a do tego ma śliczne zielone oczy! Jest taki przystojny! - zawołała rozmarzona - Tylko jest irytujący i nudny, no ale z takiego chłopca nie zrezygnuje...
- Zachowujesz się jak jakaś...- zaczęła wrednie Kristen, jednak nie było dane jej skończyć, gdyż do sali wszedł nieznajomy chłopak.
- Cześć...-mruknął nieśmiało.
- Co to za wywłoka?! - wrzasnęła oburzona Abby.
- Kobieto, ogarnij się! - krzyknął zdenerwowany Eijiro - Mamy nową osobę w grupie, a ty jesteś chamska... Zacznij się zachowywać, bo naprawdę tracisz resztki szacunku, jeśli ktoś jeszcze go ma dla ciebie...
Dziewczyna fuknęła coś pod nosem i usiadła w ławce pod oknem. Odwróciła się tyłem do znajomych, po czym zaczęła bawić się swoimi włosami. Czerwonowłosy zwrócił się do nieznajomego i wyciągnął dłoń. Nastolatek podniósł delikatnie głowę, po czym przywitał się z nowym kolegą. Kirishima zarumienił się bardzo, a następnie w pośpiechu opuścił salę.
"Ale on jest piękny..." - pomyślał.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Reader usiadł na łóżku i głęboko westchnął. Jedyny chłopak na zajęciach, czyli Kirishima, unikał kolegę cały dzień. Na zajęciach usiadł jak najdalej, a po skończonej lekcji wyminął go bez słowa. Nastolatek podszedł do lustra i poprawił włosy. Nagle zadzwonił jego telefon. Szybko wyjął go z plecaka.
"Nie znam tego numeru..." - pomyślał.
Odebrał i od razu usłyszał głos Abby.
- Cześć! Możemy porozmawiać? - zapytała słodkim głosem.
- Hej... Jesteś pewna? Nie wiem, o co dzisiaj chodziło... - zaczął.
- Chciałam cię bardzo przeprosić, po prostu byłam dzisiaj bardzo zdenerwowana... Przepraszam, mam nadzieję, że się zaprzyjaźnimy! - krzyknęła na tyle głośno, że Reader musiał odsunąć telefon od ucha.
- Tak... Zapewne - mruknął.
- Co porabiasz? - zapytała.
- Właśnie wróciłem do domu - powiedział cicho - A ty?
