The Time Traveller: Camelot

Chapter 22: Camelot

CTT: Into Camelot

.......

Third Person POV

In harien journey back to Camelot nawalan ito ng malay.. She felt how shes burning in fever until she fell down from the horse. Nanghihina ang kanyang katawan dahilan ng pagkawala nito ng malay.

Sa dahang dahang pagbukas ng kanyang matay naulinigan nya ang isang pamilyar na silid.

Medyo nahihilo may pinilit nyang tumayo at naGlakad palabas ng silid.

Sa mahabang hallway ay may nakakasalubong syang mga servant.
Napahawak nalang sya sa kanyang tyan ng maramdaman nyang nagugutom sya.

She called whitey na bigla namang nag appear sa harapan nya.

You explain, why where in Mercia did someone saw me again in the street and brought me here?- agad nyang tanong at humilig saglit sa dingding.
Thats right, Prince Selom brought you here- napakunot ang noo nito.
Selom nananaman..sighed.. im hungry where the kitchen here or you give me food- she open her palm before him.
Hehee..I dont have a food , I just show you the kitchen- pinitik ito ng dalaga, dahilan upang mahulog ito sa kanyang balikat sakanagpatuloy sa paglalakad.
May kasalanan kapa sakin ah- she said.
Ano kaba kalimutan mo na yun.. I already asked forgiveness many times.- panunuyo ni Whitey ngunit dinato tinugon ni Harien.

Sa kitchen napatingin sa kanya ang ilan doon na busy sa kanya kanyang gawain. Di nya ito pinansin at taas noo syang naglibot at kumukuha ng pagkain na kanyang nagustuhan.

Hmm.. masarap pala mga pagkain dito- komento nya habang patuloy sa pagnguya.
Please bigyan mo rin ako.. gutom narin ako halos dalawang araw kang walang malay kaya di rin ako nakakakain- whitey pleaded dahil ayaw syang bigyan ng pagkain.
Di tayo magkakonekta ng bituka.. so stop making that face- sungit nito at iniwan na nya ito.
Tsk. Napaka moodswing nito.. unfair pa- whitey mumbled at palihim na kumuha ng pagkain sa lapag saka naglaho.

Sa kabilang banda, nakapikit si Prince Arden sa hardin nang may narinig syang boses na nagwhiwhistle. Tumayo ito mula sa pagkakahiga at nakita nya si Kamahalan na madaming dalang pagkain at nasa tapat ng puno.
He watch kung anong gagawin nito doon.. Harien climbed the tree at sa mababa syang trunks nagpwesto saka nagsimula nang lumamon.

Napangiti nalang si Arden nang maalala nya noong kanyang kaarawan.
She really does not change, -he thought.
Naglalakad sya palapit dito.

You just woke up and you already here- pansin nito napatingin naman sa kanya ang dalaga.
Uhumm.. thats life..-ngumunguyang tugon nya.
Walang nagsalita hanggang matapos kumain ni Harien saka bumaba sa puno.
The foods is delicious .. I ate alot thank you I hope to see you again- ngiti nito. Naestatwa naman si Arden he already seen her smile and those smile striking his heart.

Maybe that the effect of smile that was really intended to charm someone.

Napakunot naman si kamahalan dahil di naman na to umiimik.
Im leaving then my lord- paalam nya at paalis na sana ng magsalita si Arden.
Your leaving so soon- Arden spoke.
Kamahalan- tawag ng isang boses.
Selom?- she murmured ng ang prinsipe ang tumawag sa kanya. Lumapit ito sa kanilang dalawa na may ngiti.

How you feeling?- agad nitong tanong na tinanguhan lang ni Harien.
Thats good to here, ah brother, father call for us- baling naman nito sa kanyang kapatid.
Stay in your room or here for a moment.. look its messy- inayos pa nito ang magulo nitong buhok bago sila umalis.

Naiwan naman si Kamahalan na nakatunganga.

I think he like you- wika na man ni Whitey na bigla nanamang lumitaw.
Nah malabo naman yun.. saka wag ka ngang basta litaw ng litaw dyan- napacross arm naman si whitey.
Bat ba ang sungit mo nanaman.. kanina lang ngingiti ngiti ka dyan. Just tell me what to do para mapatawad mona ako sa sinabi ko- napangisi naman si Kamahalan.
Are you sure?- takot na rakot naman si whitey at gusto ng bawiin ang sinabi nya.
What you planning?- kinakabahan nitong tanong dahil alam nyang mahirap ito magparusa.
Sumakit ang katawan ko ah di na kasi naeexcercise.. transfor into human- utos nito.
You know its cant be, baka makita ako ng ibang tao- nag aalalang saad nito.
No worries walang makakakita- mas lumawak abg ngisi nito. Hinawakan nya to..