The Time Traveller: Camelot

Chapter 10: Mahor

CTT: The druids

......

Kamahalan POV

Good morning, you woke up late this time. Your not going to train- inabutan nya ako ng prutas. Umaga na nga baka mga six na. Nasanay kasi akong di nagigising ng maaga duon sa aking mundo bilis akong makaadapt noh 2 days lang pero back to normal nanaman. Nageexercise naman ako pero di ganun kaaga at di rin kasi ako nagjojoging doon.

Yawn..

Where you heading this time- tanong ko sa kanya at nagstretching...
Nowhere I just go my feet wanted- tugon nya at pinatay na ang apoy namin.
Good, lead me back to Camelot .. you know im glad I met you here or else I got lost- tinignan ko itong inaayos ang espada nya.
Really? But it will take 3 to 4 days before we reach Camelot.- nag ayos narin kami at chineck kung mayroon yung phone ko saking bulsa buti di zipper to.
Is that so, im not in hurry.lets go- we begun to venture the hills and mountain ang sakit pa ng paa ko dahilwala akong shoes o tsinelas manlang.. sino kasing nakasinelas na matutulog. Pinaraaanan ko nalang ang suot ko tree bark at mga banging lang ang tinali ko to connect it to my feet.

Ouch... sakit nun ah- bulong ko nang matapakan ko ang isang natulis na bato dahilan para mahati ang tree bark at matusok ang paa ko.

What happened?- alalang lapit sakin ni Lan.
You didnt have shoe and your feet was shallow.- kinuha nito ang paa ko at tinanggal ang tinali ko duon.
Why you didnt tell me, come hop in- tumalikod ito. Dahil masakit talaga paa ko walang nang hiya hiya ay sumakay ako sa likod nya.

Your heavy- commento nito.
Then just put me down- tugon ko naman.
Just joking let us hurry- he begun to walk.. sa aming paglalabakbay nilalaro ko ang buhok nitong lampong na.
Dont pull my hair-reklamo nito. But I ignore him.
Sometimes its good not be though..so others will suffer- saad ko at humilig sa likod nya.
That really what you said.. think and say some positive will you- hindi ko nato tinugon dahil tinamad ako. Hindi naman na itonagsalita kaya I decided to take a nap. Wag na kayong magreklamo kung tulog ako ng tulog.

.....

Nagising ako at nakalean ako sa puno.
Wala si Lan sa paligid baka iniwan na ako. I look to sun above and maybe its already 11.. naalala ko ang phone ko ng kunin ko to saking bulsa at tignan ang oras it 11:12 buti gumagana ang oras nito dito.

I look around and I am in green hill pero sa di kalayuan bundok na naman.

I keep my phone saka nag inat inat.
Maganda magensayo dito..

Nagtumbling ako back, side at front tumbling then nagbend nang biglang may mga taong nakabaliktad at may mga nakatutok na spear sakin.
Sa gulat ko bumagsak ako sa lupa at natwist pa ata ang kamay ko.
Hey- I heard lan voice then he fought. Agad naman akong umupo at tinignan ang nagaganap.

Stop..- pigil ko bago sila magpatayan at mukhang mahina naman ang mga to. I stand up at lumapit sa kanila.

We dont want to fight you,- I hold lan hand at binaba and sword nitong hawak.
Are you...shhh..- patahimik ko sa kanya.
Unti unti naman nilang binaba ang spear nila mga 10 ata sila.
Why did you raise your weapon upon me.. sorry if we intrude your territory.- magalang kong saad at humingi ng paumanhin.
Who are you are you from Camelot- tanong ng isa. Nagkatinginan kami ni Lan.
If im not mistaken your the druids hiding here, dont worry were mot here to captured nor report you. - Lan assured them and withdraw his sword.
They are telling the truth,.... we meet again young lady- nahawi ang mga tao and ...
Cerdan! And Mordred- I surprisedly said. Ngumiti ang mga ito sakin.
Do you know her,Cerdan- one of the man asked. TuMango to.
She is the one im talking about- ngiti nitong saad.
You mean...- di makapaniwalang saad nito. I smiled and bowed.
Nice to meet, esteem magician.. im Kamahalan, glad to meet someone special like you- masayang saad ko.
Were you overreacting? Anyway im Lancelot- pakilala nito. Siniko ko naman to magkokoment pa kasi sa sinabi ko bago magpakilala tsk.