Ontvoerd door de duivel ( Herschrijven )

Hoofdstuk 5

Pov. Lizzy

Ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. Ik zie dat ik weer in de vieze donkere kelder lig. Op het vieze matras.
Ik ga rechtop zitten en wrijf over de zere plek op mijn pols. Er valt me dan ineens iets op.
Er staat de naam "Jay" in het klein geschreven.. Zo heet die dus.

De klootzak! Wat denk hij wel niet!? Dat dit mij zijn bezit maakt?!! Dat nooit!! Daar brengt zijn naam op mijn pols echt geen verandering in.
Dat kan die echt mooi vergeten. Het idee alleen al dat dit voor altijd een litteken blijft.. En dat ik dan voor de rest van mijn leven met zijn naam op mijn lijf rond moet lopen.. Ik kook van woede.

Dan zwaait ineens het luik boven de trap open en zie ik een jongen van de trap naar beneden komen. Hij heeft een dienblad vast met daarop wat eten en drinken. Hij draait zich om en onze blikken ontmoeten elkaar.
Het is Jay. Hij zet het dienblad voor mijn neus neer. Ik kijk hem boos aan.
Wat hem een vieze grijns opleverd.

"Zo te zien heb je mijn kunstwerk al gezien. Hij staat je goed schoonheid. Dit laat zien dat je echt van mij bent." Zegt hij vol trots. Ik kijk hem met vurige ogen aan. "Dat heb je goed mis Klootzak! Met je lelijke tattoo van je erbij!!" Spuw ik boos naar hem uit. Zijn blik veranderd en zijn ogen spuwen vuur. Hij komt op mij af en trekt mij ruw aan mijn haar overeind. Hij pakt mij hard handig vast en duwt mij hard tegen de stenen muur.

Een kreun verlaat mijn mond.
Dan grijpt hij ruw naar mijn keel en knijpt die dicht en tilt mij tegen de muur aan omhoog. Ik hap naar adem en kijk hem vol angst in zijn kille ogen aan. "La.. Laat.. Lo.. Los!!..." De tranen stromen over mijn wangen. "Zeg het. Zeg dat je van mij bent." Zegt hij kil in mijn gezicht zonder enige emotie. Ne.. Nee!.." Hij knijpt nog harder.
Net dat ik denk het loodje te gaan leggen laat hij los en val ik met een klap op de stenen grond en hap hevig naar adem en grijp naar mijn zere keel.

Hij hurkt voor mij neer en grijpt ruw mijn kin vast en duwt die omhoog. Ik probeer hem niet aan te kijken. "Kijk me aan." Zegt die op een dreigende toon. Ik probeer mezelf te bevrijden uit zijn greep.
Hem compleet negerend.
Wat mij daarna een harde klap tegen mijn wang opleverd.. Ik leg mijn hand tegen de brandende plek op mijn wang.

Hij komt met zijn gezicht dichterbij. Ik voel zijn adem in mijn nek blazen. Wat mij de koude rillingen opleverd. "Je bent nog niet van mij af schoonheid. Je bent van mij. Van mij alleen. Onthoud dat." Fluistert hij kil met een dreigende ondertoon in mijn oor. Ik slik en blijf emotieloos naar de grond staren. Hij staat op en ik hoor hem weglopen en hoor daarna met een harde klap het luik dicht vallen.

Ik begin zacht te snikken. De tranen vloeien over mijn wangen. Ik heb mezelf weer lekker in de nesten gewerkt.. Ik kruip terug naar het matras en ga er op zitten en zie dan nog het dienblad staan. Mijn maag begint ervan te knorren. Ik heb best een honger en dorst en heb volgens mij al even niks meer gegeten of gedronken. Ik besluit dan toch maar wat te eten en drinken. Al is het niet veel.

Na dat te hebben gedaan ga ik weer op het matras liggen en rol mezelf als een balletje op. Ik sluit m'n ogen en huil mezelf in slaap.

...

Heey peepz,

Hier hoofdstuk 5 alweer! 😉 687 words. Sorry voor het een beetje lange wachten... Maar ik was effe een beetje inspiratieloos.. Ik doe echt mijn uiterste best voor jullie en probeer zo snel mogelijk weer een hoofdstuk te plaatsen maar meer dan mijn best kan ik niet doen. Bedankt voor het lezen commenten en voten❤️.

VOTE ⭐️

COMMENT 💬

Doeiii 🤗