Ontvoerd door de duivel ( Herschrijven )

Hoofdstuk 13

Pov. Jay

Ik loop weer terug naar de keuken. Na een telefoontje met een vriend die later vandaag nog langs zou komen, met nog 2 anderen vrienden erbij. Nog steeds starend naar mijn mobiel open ik de deur en loop de keuken in. Ik loop door naar de eettafel, en ga weer op 1 van de stoelen zitten. Wanneer ik klaar ben met het bezig zijn van met mijn mobiel, leg ik die op tafel en kijk op. Wat is het toch ineens stil.. Ik draai me langzaam om naar de kant op van Lizzy, maar tref daar dan geen Lizzy aan!

Ik sta met een ruk op en kijk om me heen, en dan valt me ineens de openstaande deur op. Shit.. Shit.. Shit.. Dit is niet goed! Ik ren er naartoe en ren dan de deur uit naar buiten, en kijk om me heen maar zie niks. Lizzy!!! Kom onmiddellijk terug!! Je ontkomt mij toch niet!! Schreeuw ik uit. Maar er komt geen antwoord. Ik had ook niks anders verwacht, die heeft der eigen sowieso ergens in het bos verstopt.

Ik ren weer snel terug naar binnen om mijn mobiel te pakken en bel weer die vriend van net op. Er word snel opgenomen.

"Yoo bro!"

"Yo, ik heb dringend jullie hulp nodig, en misschien zou je nog een paar mensen kunnen regelen. Want het zit namelijk zo.. mijn meisje is weggelopen..."

"Oei.. dat is niet zo best bro."

"Nope."

"Relax bro, we vinden haar wel. Hulp is al onderweg! Zie je zo.

"Isgoed, thanks bro! Tot zo.

Ik hang op en gooi mijn mobiel weer op de tafel en ga met mijn handen door mijn haar en plof met een diepe zucht op de stoel neer.

Mijn gedachtes dwalen af naar Lizzy. Hier gaat ze echt zoveel spijt van krijgen. Ik moet en zal haar vinden en ik zal niet stoppen met zoeken, tot ik haar heb gevonden. Ze kan niet aan mij ontsnappen. Ze is van mij. Van mij alleen.

...

Heeyy mensjes,

Hst. 13 hier!!!

Ik dacht van ik schrijft toch nog effe een klein hoofdstukkie voor jullie. 😉

VOTE

COMMENT

FOLLOW!!!!!!

Love you all!! 💕💕💕💕💕

~Kiss 🌹😘