Ontvoerd door de duivel ( Herschrijven )

Hoofdstuk 22

"Hij ziet aan me dat ik zenuwachtig ben. "Het komt goed prinses. Vertrouw me." Ik vertrouw niemand. Denk ik bij mezelf. Dan trekt hij me mee, en lopen dan samen de kant van de eetzaal op."

~

Pov. Lizzy

De deur van de eetzaal word geopend. We lopen de eetzaal binnen. Ik kijk om me heen en kijk mijn ogen uit. Ik ben dit allemaal echt niet gewend.. Het is allemaal zo chic. Alle gasten zijn chic gekleed, en de eetzaal is ookal zo chic ingericht en de lange eettafel is netjes gedekt. Deze mensen moeten wel heel rijk zijn. Er zijn nog best veel gasten. Een paar daarvan herken ik gelijk. En dat zijn de jongens van Jay. "Kom, dan stel ik je aan mijn ouders voor." Zegt Jay dan ineens, en trekt me vervolgens mee.

We komen aan bij een wat oudere man en vrouw. Blijkbaar zijn ouders. "Pa, ma. Ik wil jullie voorstellen aan iemand." De man en vrouw draaien beide onze kant op en hun blikken kruizen de onze. "Pa, ma.. Ik wil jullie voorstellen aan.. Lizzy." Beide kijken ze mij aan. De vrouw heeft een vriendelijk gezicht. De man wat minder.. Jay heeft trouwens echt veel weg van zijn vader. "Leuk om je dan eindelijk te ontmoeten Lizzy. Onze zoon heeft ons al zoveel over je verteld." Ze glimlacht vriendelijk en trekt me in een warme knuffel. Het voelt voor een moment eerlijk gezegt wel fijn. Weer meer een moederfiguur. Maar het is niet te vergelijken met je eigen moeder. Dat nooit. Ze trekt zich terug. Ik geef de vrouw een beetje een ongemakkelijke en vriendelijke glimlach terug.

Er gaat een belletje af, en iedereen begint plaats te nemen aan de eettafel. "Het diner begint." Zegt de vader van Jay dan. Hij pakt zijn vrouw bij d'r arm beet en begeleid haar naar de eettafel. Ze geeft mij nog een korte vriendelijke glimlach en loopt dan met haar man mee. Jay doet hetzelfde bij mij en begeleid me naar onze plaatsen en schuift mijn stoel aan. Als iedereen eenmaal op zijn plaats zit, begint iedereen aan het diner. Ik heb echt geen flauw idee wat voor bestek ik voor wat moet gebruiken, maar gelukkig is Jay daar dan nog die me dan te hulp schiet.

Ik kijk ondertussen even de tafel rond en zie daar dan Mitch zitten.. die toevallig al mijn kant op keek. Hij geeft me een vieze grijns. Ik kijk hem kort met een walgende blik aan. Ik wend mijn blik weer snel af en focus me daarna weer op het diner. Ik weet echt niet zo goed wat ik allemaal moet nemen. Het is ook zoveel..

Wanneer we klaar zijn met het diner staat Jay ineens van zijn plaats op. Ik trek mijn wenkbrauwen verbaast op. "Dames? Heren? Ik zou graag even jullie aandacht willen hebben." Hij draait mijn kant op en kijkt mij aan. Ik kijk hem met een zenuwachtige en vragende blik aan. Hij kijkt weer even kort de kant van de gasten op. "Ik zou dit graag in het bij zijn doen van jullie allemaal." Wat is hij van plan? Denk ik bij mezelf. Hij draait zich weer om naar mijn kant toe, en kijkt me aan. "Vanaf het eerste moment dat ik je zag wist ik het al. Ik maak jou de mijne. En vandaag is de dag om de eerste stap daar naartoe te maken." Wat gaat hij doen?.. Hij gaat met zijn hand in zijn broekzak en haalt daar dan een klein doosje uit. Mijn ogen vergroten zich. Nooo..... Hij knielt dan voor mij neer en opent dan voor me langzaam het doosje. Er zit een prachtige verlovingsring in.. (Check media). Ik hoor om me heen zacht gejoel en geroezemoes en vat een korte lijkt wel jaloerse blik van Mitch op. Mijn hart klopt in mijn keel en ik begin me ineens niet zo lekker te voelen en weet niet goed wat te doen of zeggen. Dan hoor ik hem de woorden zeggen die iedereen denk ik wel aan zag komen.. "Lizzy, Wil je met mij trouwen?"

...

I'm backk bitches! 😝

Hst. 22 hier!!

Spannend... 😱

Wat denken jullie dat er verder gaat gebeuren?? Zal ze "ja" zeggen? 😏 Let me know. 😉

VOTE

COMMENT

FOLLOW!!!!!

Till the next chapter. 💕😘

BYEEE 💋🌹