Ontvoerd door de duivel ( Herschrijven )

Hoofdstuk 4

Pov. Ontvoerder

Daar ligt ze dan.. Klein en hulpeloos. Ik streel over haar wang. Wat is ze mooi... Vanaf het eerste moment dat ik haar zag wist ik het. Ik maak van haar de mijne. Of ze dat nou wil of niet. Ik laat haar nooit meer gaan. Ik til haar op en loop met haar in mijn armen weer terug naar de boshut.

Pov. Lizzy

Ik word kreunend wakker met een pijnlijke steken in mijn slaap. Ik wil er met mijn hand naartoe rijken maar merk al gauw dat dat niet gaat. Ik zit.. Vastgebonden!.. Op een stoel. In een lege kleine en donkere ruimte.. Er staat alleen een kast. Ik probeer mezelf los te rukken maar zonder resultaat. Het strak gebonden touw snijd daardoor alleen maar dieper in mijn polsen.. Ik bijt op mijn lip en zucht. Het heeft geen zin. Ik kom hier nooit meer weg. Ik mis mijn familie en vrienden en met namen dan vooral mijn beste vriendin Katie.. Die zal ik vast ook nooit meer terug zien... Ik laat mijn hoofd zakken en sluit mijn ogen met een volgende eenzame traan die over mijn wang naar beneden loopt.

Dan hoor ik ineens langzaam de deur van het slot gaan en hoor iemand binnen komen. De voetstappen komen steeds dichterbij en stoppen dan voor mij.. Mijn hart begint sneller te kloppen. Ik word ruw bij mijn kin beet gepakt en met m'n hoofd omhoog geduwd. Ik zie weer dezelfde oudere jongen van hiervoor. We staren elkaar voor even diep in de ogen aan.

"Hallo schoonheid. Lekker geslapen?" Zegt hij dan met een vieze grijns.

"Noem mij niet zo!" Spuw ik boos terug.

Wat mij kort daarna een harde mep in mijn gezicht opleverd.. Ik voel het bloed al uit mijn neus stromen... Ik kijk hem met een dodende blik aan.

"Klootzak."

Dan voel ik een brandende pijn tegen mijn wang. Nog een klap.. Nog harder dan de eerste...

"Regel 1: Scheld mij nooit uit."

Ik kijk hem woedend met tranen in mijn ogen aan.

"Hier ga je spijt van krijgen."

"Nee schoonheid. Jij bent hier nu degene die hier zo spijt van gaat krijgen. Je moet leren wie hier de baas is."

Ik kijk hem bang aan. Wat bedoelt die daar nou weer mee!?

"Hoe.. Hoe bedoel je?.." Vraag ik zacht met een trillende ondertoon.

Hij kijkt mij vermakelijk aan. Creep. Dan geeft hij mij ineens een harde onverwachtse stomp in mijn maag waarvan ik daarna moet kokhalzen. De volgende valt.. En nog een.. En een harde vuist in mijn gezicht en tegen mijn hoofd.. Ik krimp ineen en kreun van de pijn. De tranen lopen over mijn wangen.

Dan loopt hij ineens naar de kast toe en opent die. Er liggen allemaal martel spullen in.. Ik kijk met grote ogen van de kast naar hem. Ik zie hem er een mes uitpakken... En loopt er dan weer mee terug naar mij toe. Ik kijk hem vol angst aan.

"Wa.. Wat ga je doen?.." Vraag ik hem met een trillende onderstem. Bang voor wat gaat komen.

Hij grijnst.

"Zie je later Schoonheid."

Hij komt achter mij staan en pakt dan een van mijn polsen beet. Ik voel hem met het mes in mijn pols snijden. Ik schreeuw gil en huil het uit van de pijn. De tranen vloeien over mijn wangen.

"Stop daarmee! Please!! Stop!!!" Smeek ik hem.

Maar hij gaat gewoon door met waar hij mee bezig is.. Mij compleet negerend. Ik bijt op mijn lip. Zweet staat op mijn voorhoofd en ik begin hevig te ademen. Er beginnen allemaal zwarte vlekjes voor m'n ogen te dansen. Ik voel dat ik ga flauwvallen.. En mijn gevoel klopt. Want kort daarna val ik weg.

...

Haii mensen,

Ik vond dit al een best wel heftig en spannend hoofdstuk om te schrijven😨. Maar hopelijk vinden jullie het wat. Till the next chapter!🤗

Stem. ⭐️

Comment. 💬

Byeee❤️