Ontvoerd door de duivel ( Herschrijven )

Hoofdstuk 20

Mijn ogen vergroten zich, en mijn hart begint sneller te kloppen, naar het horen van die stem.. En die bijnaam/koosnaam.. "M.. Mitch?!..."

~

Ik voel zijn warme adem in mijn nek blazen, en de tranen rollen ondertussen al over mijn wangen. Paniek neemt mijn lichaam weer over en mijn ademhaling versneld. Alsof het niet nog erger kon.. "Zozo, blue eyes kent me nog." Hoor ik zijn koele en arrogante stem zeggen. Ik rol met mijn ogen. Hoe kan ik zo'n persoon ooit nog vergeten...

~

Flashback

Pov. Lizzy ( 2 jaar geleden )

"Stopp!!" Schreeuw en gil ik huilend van de pijn. Weer een harde trap in me zij.. en nog een.. en nog een.. Het voelt net alsof alle lucht uit me longen word getrapt, dat worden zowieso blauwe plekken.. het bloed druipt ondertussen uit mijn neus op de stenengrond. Zo gaat het een tijdje door, voordat hij eindelijk stopt. Ik blijf huilend op de grond liggen, en de tranen vloeien als watervallen over mijn wangen. Ik word ruw overeind getrokken, en hard tegen de stenen muur aangeduwd. Ik laat een pijnlijke kreun. Hij knielt voor mij neer, en pakt mij dan hard bij mijn kin beet, en draait mijn gezicht zijn kant op, zodat ik hem wel moet aankijken. "Wat denk je wel niet bitch!? Mij een beetje voor de hele school voorschut zetten en afwijzen!?? Niemand wijst mij af!!" Ik spug in zijn gezicht, en kijk hem met een dodelijk blik aan. Vol haat. "Ik moet je niet! En ik zou je ook nooit moeten. Never! Je bent een vieze vuile laffe klootzak! Je bent niks waard in mijn ogen. Val dood. Ik haat je!!" Spuw ik uit. Mijn hoofd vliegt naar een kant, door een rake harde mep in mijn gezicht. Ik leg mijn hand tegen mijn brandende wang.. Hij buigt zich voorover, en ik voel zijn adem in mijn nek. "Je bent nog niet van me af.. Blue eyes." Hoor ik hem dan nog zacht in mijn oor fluisteren. Ik sluit mijn ogen en ril van angst. Daarna voel ik nog een koude windvlaag langs me heen gaan, en is het stil.. Ik open langzaam mijn ogen, en kijk het schoolplein rond. Niks. Ik kruip naar mijn tas die op de grond ligt, en pak met trillende handen mijn mobiel erbij. En laat snel het nummer van Katie overgaan.. "Hallo?.." Ik barst gelijk weer in huilen uit. "Lizzy?.. Alles oke?? Waar ben je!?" "Sch.. school.." Zeg ik met een trillende stem. "Oke, rustig. Ik kom er nu meteen aan. Blijf waar je bent. Alles komt goed." Het laatste wat ik dan hoor, is de verbinding die verbroken word.

Einde flashback

~

Het is nu alweer 2 jaar terug, maar vergeten ben ik het niet, en zal ik het ook nooit doen. Ik heb hem sinds die dag ook nooit meer op school gezien. En nu blijkt die ineens bij Jay's bende te horen..

Ik hoor voetstappen achter ons aan komen rennen, en zie daarna een hijgende Jay naast me staan. Hij kijkt me met een boze en lijkt wel teleurgestelde blik aan. Hij geeft Mitch een schouder klopje. "Thanks bro. Ik neem haar nu wel weer van je over." "Tot later, blue eyes. We gaan elkaar nu zowieso nog vaak genoeg zien." Fluistert hij nog gauw in mijn oor. Jay neemt mij ruw over. Mitch en ik kijken elkaar daarna nog even een laatste keer kort aan, en hij geeft mij een knipoog. Ik krijg er de koude rillingen van. "Meekomen!" Jay duwt me hard vooruit. "En denk maar niet dat je hier zonder straf onderuit komt."

...

Hee peepzz,

Hst. 20 hier!!

Sorry sorry sorry, voor het best  lange wachten op een update... But here i am !! Finally backk😆
Nog ontzettend bedankt voor de 10,3 K reads !!! 😱🤯🥳🎉🎊🎊🎊 Thank you thank you thank youu😘🤗

VOTE

COMMENT

FOLLOW!!!!!!

Hope to see you all in the next chapter! 😉

BYEEEEE ❤💞💘