Hindi ko na talaga matiis, at tinastas ko yung laylayan ng gown ko. para medyo dumaan . Tinanggal ko na rin yung tela sa braso.
Buwisit kasi kahit mahal tong gown, mas mahal ko si sven. Kailangan niya tulong ko.
Gumapang ako ng dahan dahan.
hindi ko na rin naman naririnig yung boses na kanina'y sunod ng sunod samin.
mga ilang gapang ko pa ay nakita ko ang buntot ni sven. napatayo ako at napatakbo ako.
Sven? baby???? niyug-yog ko yung katawan niya.
tinatapik ko na rin ang mukha niya baka sakaling magising.
naalala ko naman ang dala dala kong perlas .
At saka isinuot kay sven, tsaka naman naging paa ulit ang buntot nito atsaka kumuha ng tubig sa may tabi niyang timba.
kaso hindi parin siya nagigising
Nakikita ko na rin ang pang angat ng araw.
kaya alam kong, Mag uumaga na.
Tulong??!!?!?!!!!! tulooooong?
napapaiyak na ko, dahil hindi parin siya nagigising. Pero nararamdaman ko yung tibok ng pulso niya.
sven? hintayin mo ko rito. hihingi lang ako ng tulong.
Mabilis pa ay napa tayo at takbo ako sa labas ng building para humingi ng tulong.
maputlang maputla na si sven. Hindi ko rin alam kung anong gagawin ko.
Nanghihina narin ako dahil sa pagod at sa sugat ko sa paa.
Anaaaaa??? kiaaaaannnn? pag sigaw ko.
kaso malayo yung building sa gym kung saan ang building nito. Kaya ilang lakaran pa para lang makabalik sa gym.
Omg! betty!! pagsalubong sa akin ni ana.
Hindi ko alam pero nanlalata na talaga ako, hindi ko na rin ata kakayanin. Masakit na rin kasi yung paa ko at grabe parin pagdudugo nito.
Asan si sven betty?
andun sa mmm-may likod ng c.r sa lumang building.
Kumaripas ng takbo si kian, para saklolohan si sven. Halatang litong lito si betty at hindi alam ang tunay na nangyari.
Ano ba kasi talagang nangyari frenny????
Mamaya ko ikwe-kwento ang mahala ligtas si sven.
Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay napa pikit na lamang ako.
Kian's Pov;
Napatakbo ako sa kinaroroonan ni sven. Naiirita ko kay brittany Kung hindi niya ginawa iyon. Hindi mailalagay sa alanganin sina bettyvat sven.
uy pre!! sven? inuguy-ugoy ko namam to. Akala ko nman ay magigigising.
Binuhat ko palabas si sven para madala agad sa pinamalapit na hospital. Ibinalot ko kay sven ang coat ko dahil wala sitang saplot pang ibaba.
taena pre! ang bigat mong hayop ka. Parang kang balyena.
Kaso hindi parin siya nagkakamalay. Naririnig ko parin naman ang tibok ng puso ni sven. kaya mas dinalian ko ang paglalakad kahit ang bigat bigat niya.
Tara na dalhin natin sila sa hospital.
Habang inaakay ni ana si betty, at aka'y ko si sven. Ay nakatingin samin ang mga estudyante. Wala man lang gustong tumulong. Kaya mas lalo akong nairita.
