My Brother Is Stupid Cupid 😤(Completed)

15

ခန္းမထဲက အသီးသီးထြက္သြားႀကေပမ့ဲ
က်န္းခ်န္ ခမ်ာမွာေတာ့ ေနရာမွာပဲ ငုတ္တုတ္ ဆက္ထိုင္ေနရေလသည္။
အေႀကာင္းမွာျဖင့္ လန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က
က်င္း ဂိုဏ္းခ်ဳပ္နဲ႔ က်န္း ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ကို
သီးသန္႔ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ခ်င္တာေလး
ရွိေသးလို႔ ေခတၱ အခ်ိန္ေပးပါ
ဟူေသာေႀကာင့္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။

ဟင့္အင္း အခ်ိန္မေပးႏိုင္ဘူး*လို႔
ဆိုျပီးေတာ့လဲ ဘယ္အေပါက္နဲ႔
ျငင္းလို႔ေကာင္းမလဲေနာ္......
က်င္းကြမ္းေယာင္က ေရွ႕ကေန
ဟုတ္က့ဲလို႔ ေျပာထားမွေတာ့ သူက
ထျငင္းရင္ ဘယ္လိုထင္ႀကမလဲ...

ေတာ္ေသးတာေပါ့...ေက်းဇူးတင္ဖို႔
ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုပဲ
တစ္ေယာက္ထဲ ေခၚျပီး လူေတြႀကား
အေနမခက္ အရွက္မရေစလို႔...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်င္းကြမ္ေယာင္နဲ႔
သုံးေယာက္ က်န္ခ့ဲေတာ့လဲ
အားရွိရတာေပါ့ေလ......

"အစ္ကိုႏွစ္..."

အေတြးေတြ အဆုံးသတ္ျပီး
သက္ျပင္းခ်ယုံရွိေသး...ေနရာက
ထရပ္လိုက္တ့ဲ က်င္းကြမ္ေယာင္ ?...

"ကြ်န္ေတာ္ ဂိုဏ္းကို စာပို႔ရမွာ
ေမ့ေနတာ...အစ္ကိုနဲ႔ က်န္းဝမ္ရင္
ခဏ ေျပာႏွင့္ႀကဦးေနာ္...ကြ်န္ေတာ္
က်န္းဂိုဏ္းအတြက္လဲ စီစဥ္ေပးခ့ဲမယ္...
အားလုံးျပီးသြားရင္ ျပန္လာခ့ဲမွာမို႔
ညီေတာ့္ကို သြားခြင့္ျပဳပါဦး..."
*အစ္ကိုတို႔
ဒီအခန္းထဲမွာ တစ္ခုခုလုပ္ျဖစ္ခ့ဲလို႔
အားလုံးျပီးရင္ ျပန္လာမယ္...*

လန္ရွီးခ်န္ကေတာ့ အရင္ကလို
ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တ့ဲ အျပံဳးေလးနဲ႔...

"ေကာင္းျပီေလ...အားေယာင္
အရင္ သြားႏွင့္ပါ...အစ္ကိုတို႔
ခဏ စကားေျပာႏွင့္မယ္..."

"ဟမ္ !! ေနဦး ေနဦး !!...
က်င္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ မင္းသြားလို႔
မရဘူးေလ...ငါ တစ္ေယာက္တည္း
ေနခ့ဲရမွာလား ?..."

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ အိေျႏၵထိန္းရမွာေတြ
ဘာေတြ ေရွာင္စစ္မွာလိုက္တာလဲ
ဂရုမထားအား...က်န္းခ်န္ ေနရာက
ထရပ္ျပီး တစ္ေယာက္တည္းကို
က်ားတစ္ေကာင္နဲ႔ အခန္းထဲ အပိတ္ခံရေတာ့မ့ဲ
ပုံစံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္...