သူ့ကိုရင့်ရင့်သီးသီးပြောလိုက်သော အဓိကစကားကြောင့် တာရာသူတို့အခြေအနေကို ပြန်သတိဝင်သွားမိသည်။
ဟုတ်သားပဲ အဓိကသူ့ကိုအရမ်းကိုစိတ်ဆိုးနေမှာလေ။
" မင်း ဒီလိုနေရာကိုတစ်ယောက်ထဲမလာသင့်ဘူး.."
"......Ahak"
မခိုးမခန့်ရီလိုက်သော အဓိကအသံက ဟက်ခနဲထွက်လာသည်။
သူ့မျက်နှာမှာတော့ ဒဏ်ရာကနာတာကြောင့်လား၊ ရင်ထဲကနာတာကြောင့်လား ခွဲခြားမရနိုင်တဲ့ နာကျင်မှုအရိပ်အယောင်အချို့ရှိနေခဲ့သည်။
သူ့ကိုတွန်းတိုက်ပြီးထွက်သွားသော အဓိကနောက်သို့ သူလိုက်လာတော့ လူတွေကကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် တီးတိုးပြောဆိုနေကြသည်။ ဘာတွေပြောနေလဲ။ ဘယ်လိုအကြည့်တွေနှင့်ကြည့်နေလဲသူမသိတော့ပေ။ သိလည်းမသိချင်တော့။
အခုအချိန်မှာသူသိတာက သူ့ကိုချစ်သော သူကချစ်သောကလေးတစ်ယောက် အခုလိုနာကျင်နေရတာကို သူဆက်ပြီးမကြည့်ရက်နိုင်တော့ပေ။ အဓိကရဲ့တစ်ဇွတ်ထိုးတစ်ဇောက်ကန်းလုပ်ပုံတွေနှင့် သူရွေးချယ်ခဲ့တဲ့လမ်းက... ကောင်းစေချင်ဇောနဲ့ရွေးချယ်ခဲ့ကာမှ ပိုများမှားယွင်းနေခဲ့ပြီလား။
"အဓိက... "
သူခေါ်နေတာကိုလှည့်မကြည့်ပဲ ကယိုင်ကတိုင်ထွက်သွားသောအဓိက။ သူကဆွဲလိုက် အဓိကကရုန်းထွက်သွားလိုက်နှင့် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်နေချိန် သူတို့အနားကိုကိုနိုင်ရောက်လာပြီး တာရာ့ပခုံးကိုအသာပုတ်ကာ လွှတ်ထားလိုက်ဆိုသောပုံစံပြလေ၏။
ကိုနိုင်ကိုတွေ့မှ တာရာသက်ပြင်းချရင်း ပြန်ရန်ပြင်မိသည်။ သူနှင့်အဓိက ဒီလိုအချိန် ဒီလိုနေရာမျိုးမှာအတူတူရှိမနေသင့်ပေ။ ပြီးတော့ အဓိကသူ့ကိုအရမ်းစိတ်ဆိုးနေသည်မဟုတ်လား။
အိမ်ပြန်ပြီး သူနှင့်အဓိကကြားကဆက်ဆံရေးအတွက် တစ်ခုခုဆုံးဖြတ်ချက်ချနိုင်ရန်စဥ်းစားချင်နေသည်။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆက်သွားဖို့ရာတော့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ပေ။
" ကိုနိုင်ကျွန်တော်ပြန်မယ် ...အဓိကကိုလွှတ်မထားပါနဲ့ဗျာ "
YOU ARE READING
အချစ်ဆိုသော ထိုအရာ (Complete)
Romanceကိုကို့ ကို ဘယ်အချိန်က စချစ်မိလဲ ကျွန်တော့ကို ကျွန်တော်လဲ မသိတော့ဘူး သေချာတာတော့ ကိုကို့ အပြုံးတစ်ချက်က ကျွန်တော့်ကို ရူးသွပ်စေနိုင်တဲ့ အထိ အစွမ်းထက်တယ် #အဓိက မင်းအတွက် အရာအားလုံး စွန့်လွှတ်ဖို့ ဝန်မလေးပေမဲ့ ငါ့အတွက်ကြောင့် မင်းကြိုးစားထားတဲ့အရာ...
