တာရာ မျက်စိမျက်နှာပျက်နေတာကိုကြည့်ပြီး ရဲရင့်သဘောပေါက်လိုက်သည်။
ဟို ငချေကောင် တာရာ့ကိုကောက်ပြန်ပြီထင်တယ်။ တာရာ့မလဲတစ်ဒုက္ခ။ ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှ ရည်းစားစထားတယ်။ ထားလိုက်တာက သူ့ထက်ခြောက်နှစ်ငယ်တဲ့ကောင်လေး။ ဒီကြားထဲ သူ့အပေါ် မကြာခဏ စိတ်ကောက်တာက ခံရသေးသည်။ ရဲရင့်အမြင်မှာတော့ တာရာ့ကိုအဓိကက နိုင်စားလွန်းတယ်လို့ပဲမြင်သည်။
" ဘာလဲ ....မင်း ငချေလေးကကောက်တော်မူပြန်ပြီလား...."
" အေးကွာ....."
" မင်း အဲ့ကောင်ကိုကြပ်ကြပ်အလိုလိုက်... မင်းကိုအသေနိုင်စားတယ်နော်..."
" အဓိကကို အဲ့လိုမပြောနဲ့ကွာ...."
ဘာမှမသိပဲ အပေါ်ယံအမြင်နှင့်ပြောနေသော ရဲရင့်ကိုသူဘာမှမဖြေရှင်းချင်တော့ပေ။ ဘယ်သူသိသိမသိသိ သူသိနေဖို့သာလိုသည်လေ။ အဓိကသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်ချစ်တယ် ဘယ်လိုကောင်းတယ်ဆိုတာ သူသိနေဖို့ပဲလိုသည်။
သူ့ကိုဘာမှပြန်မပြောပဲ ထွက်သွားသော တာရာ့ကိုကြည့်ပြီး ရဲရင့်တစ်ယောက်ပခုံးသာတွန့်မိတော့သည်။ သူ့ဟာလေးကိုပြောရင် အပြောကိုမခံဘူး။...
ဖုန်းဆက်နေတာ ဘယ်လိုမှမကိုင်သဖြင့် တာရာ အဓိကအိမ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။
တော်တော်စိတ်ဆိုးသွားတဲ့ပုံပဲ။
အရင်ဆို ဘယ်လောက်စိတ်ကောက်နေနေ သူ့ဖုန်းတော့မကိုင်ပဲမနေနိုင်တဲ့ကလေးလေ။
" အဓိက....အဓိက......"
သူအိမ်တံခါးဝကနေဘဲလ်တီးရင်း အဓိကနာမည်ခေါ်သော်လဲ အထဲကဘာအသံမှမကြားရပေ။ အပြင်ကနေသော့လဲခတ်မထားပုံဆိုရင် အထဲမှာလူရှိနေတဲ့ပုံပါပဲ။ အဓိကမရှိရင်တောင် ကိုနိုင်တော့ရှိမှာ။
ကိုနိုင်ရှိနေရင်လဲ သူ့ကိုတံခါးလာဖွင့်မပေးပဲ နေမှာမဟုတ်။
" အဓိက......တံခါးဖွင့်ပေးပါကွာ.......ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်...."
ဘယ်လိုမှအော်လို့မရ ခေါ်လို့မရ။
နာရီဝက်လောက်ကြာသည်အထိ လုံးဝထွက်မလာ။ စတွဲကတည်းက တစ်ခါမှဒီလောက်စိတ်ကောက်ခံရစဖူး သူ့ကိုပစ်ထားလေတော့ အဓိကဘယ်လောက်တောင် စိတ်ထိခိုက်သွားလေသည်မသိ။
YOU ARE READING
အချစ်ဆိုသော ထိုအရာ (Complete)
Romanceကိုကို့ ကို ဘယ်အချိန်က စချစ်မိလဲ ကျွန်တော့ကို ကျွန်တော်လဲ မသိတော့ဘူး သေချာတာတော့ ကိုကို့ အပြုံးတစ်ချက်က ကျွန်တော့်ကို ရူးသွပ်စေနိုင်တဲ့ အထိ အစွမ်းထက်တယ် #အဓိက မင်းအတွက် အရာအားလုံး စွန့်လွှတ်ဖို့ ဝန်မလေးပေမဲ့ ငါ့အတွက်ကြောင့် မင်းကြိုးစားထားတဲ့အရာ...
