Yalancı Aşık

19

Evanlyn, Londra da düzenlenen cenaze töreninden sonra vakit kaybetmeden Gressingham'a dönmüştü. Prens Henry taç giyme törenine kadar birkaç gün daha kalmasını istemişti fakat genç kadın kabul etmemiş ve en hızlı şekilde geri dönmek istemişti. Carnforth'tan ayrılırken istemese bile Andrew ile yolculuk yapmak zorunda kalmıştı. Hamileliğini gizlemek için fazladan çaba göstermesi gerekmiş bu da onu yolculuk boyunca oldukça fazla yormuştu. Genç adamın konuşma çabalarını ustaca engellemiş onu görmezden gelmişti beraber oldukları süre boyunca. Londra'ya geri dönmesi genç kadına aylar önceki o lanet günü hatırlatmıştı. Sarayda bulunduğu süre zarfında etrafındaki insanların bakışlarından oldukça rahatsız olmuştu. Tabi hakkında çıkan dedikoduları söylemeye bile gerek yoktu. Genç kadın bunları önemsememeyi uzun zaman önce öğrenmişti.

Evine döndüğünde direkt odasına çıkmış kendini yatağın üzerine bırakmıştı. Üzerinde ki kalın montun düğmelerini açtığı sırada cebindeki kâğıtların hışırtısını duydu. Doğrularak oturdu ve dikkatlice yerleştirdiği kâğıtları çıkardı. Saraya gittiği sırada Prens Henry Kral tarafından imzalanmış belgeleri vermişti ona. Annesi Prenses Julia saraydan ayrıldığında soyluluk unvanlarından azledilmiş, hükümdarlık haklarından men edilmişti. Fakat Kral George ölmeden önce bütün bunları iptal etmiş Prensesin haklarını ve unvanları ona geri veren bir belge hazırlatmıştı. İmzaladıktan sonra belgelerin Evanlyn'e ulaştırılmasını istemişti. Genç kadın elinde tuttuğu belgelerde annesinin sahip olduğu her şeyin artık onun olduğuna dair imzalar vardı. Evanlyn haklarından feragat etmişti ama annesinden kalan unvanlarla yine hak sahibi olmuştu. Elindeki kâğıtları yere bırakarak geri uzandı tekrar ve gözlerini kapattı. Onun için uzun süren bir hafta olmuştu.

Andrew ise Londra da ki çalışma odasında elinde ki içki bardağına boş gözlerle bakıyordu. Evanlyn ile yolculuk yaparken konuşma fırsatı yakalamıştı ama genç kadın onu görmezden gelmiş onu engellemişti. Saraya vardıklarında ona asla bakmamış ve genç adam yokmuş gibi davranmıştı. Andrew tüm bunları hak ettiğini biliyordu. Karısının hakkında ki her şeyi bildiği halde o kâğıt parçasında yazanlara inanmıştı. O gün aklına geldikçe çıldıracak gibi oluyor ama yaptıklarını değiştirebilmek için elinden bir şey gelmiyordu. Bardağın içinde kalan son bir kaç yudumu içtikten sonra başını koltuğun arkasına yaslayarak gözlerini kapattı. Evanlyn'i düşünmekten başka bir şey gelmiyordu elinden.

6 Ay Önce

Andrew öfkeyle odadan çıkarken arkasında nasıl bir enkaz bıraktığından habersizdi. Gözleri öfkeden kararmış bir halde merdivenlerden inerek evden çıktı. Evanlyn'in o aşağılık adamla bir anlaşma yaptığını duyması akıl sağlığı için iyi olmamıştı. Klaus Gerrard denen pislik herifi öldürmek istiyordu. Ahırlara doğru giderek hazır duran atlardan birini aldı, üzerine atlayarak dört nala oradan uzaklaştı.

Ne yapacağını nereye gideceğini bilmiyordu. Bir süre bilinçsizce dolaştıktan sonra Hector'un ofisine gitmeye karar verdi ve atını oraya yönlendirdi. Kısa bir sürede şehrin en prestijli yerinde bulunan ofise vardığında atından inerek hızlıca kapıya yöneldi. İçeri girip üst kata çıktığında kapıyı çalma zahmetinde bile bulunmadan sertçe açarak içeri girdi. Hector Simons üzerine eğildiği kâğıt yığınlarının arasında kaybolmuş gibiydi. Sertçe açılan kapıyla korkarak yerinden sıçradı ve öfkeyle gelen kişiye baktı. Andrew'i karşısında gördüğünde ise öfkesi sönmüş, hızlıca ayağa kalkmıştı. Genç adam ise parmağını Hector'a uzatarak;

-"Klaus Gerrard hakkında ne kadar bilgi varsa hepsini istiyorum. Ayrıca o pislik herifi takip edip günü gününe rapor vereceksin." dedi öfkeden sertleşen sesiyle.

-"Emredersiniz lordum." diyen Hector genç adamı ilk defa bu kadar öfkeli görüyordu.

Geldiği gibi hızlıca ofisten ayrılmıştı Andrew. Bay Simons ise odasından gelip geçen fırtınanın ardından sadece bakakalmıştı. Ama şaşkınlığını hemen üzerinden atmış ve yan odasında duran en güvendiği adamlarından birine gerekli talimatları vermek için harekete geçmişti bile.