ตอนที่ 9 ความจริง
"หากจะเล่าถึงเหตุผลที่ทำให้..ข้า..ไม่อยากพูดถึงตระกูลเจ้าแล้วละก็... "ท่านอินุไคหยุดพูดเพียงครู่พลางก้มหน้าซบไหล่ของผม
"ครับ ผมยังอยู่กับท่านตรงนี้" ผมกระชับอ้อมกอดของตัวเองให้แน่นขึ้นบ้าง ไม่ลืมที่จะบอกให้เขารู้ว่าผมยังอยู่กับเขา ไม่ได้หายไปไหนแบบที่เขาเป็นกังวล
"สมัยก่อนข้าไม่ใช่แบบนี้...สีขาวของขนที่เกินจากธรรมชาติ ดวงตาสีเหลืองทอง พรที่เทพประทานให้ล้วนมากมาย ตัวข้ามีหน้าที่ดูแลศาลเจ้า คุ้มครองคนในพื้นที่แห่งหนึ่ง เป็นเช่นนั้น..เช่นนั้นมาเสมอ" แรงกอดรัดที่มากขึ้น ความกลัวที่ถูกส่งต่อมาให้ผม น้ำเสียงที่เกลียดชัง ค่อยๆ เล่าเรื่องในอดีตอย่างช้าๆ
"ข้าถูกยกย่อง บูชา ไม่ต่างจากเทพองค์อื่นๆ นั้นเป็นความสุขเล็กๆของข้า การที่ผู้คนต่างพากันศรัทธาในตัวข้า มันเป็นเหมือนของตอบแทนที่ยิ่งใหญ่สำหรับข้า และมันควรจะเป็นแบบนั้นถ้าเจ้าบ้านั้นไม่มาที่นั่น! " ท่านอินุไค สบถคำหยาบเสียงดังยกใหญ่ ร่างสูงสั่นไปมาด้วยความโกรธจนผมรู้สึกได้
เช่นเดียวกับหมอกควันสีดำมากมายที่ฟุ้งกระจายทั่วทั้งห้อง ไม่มีท่าทีจะหยุดนิ่งแม้แต่น้อย ยิ่งผู้เป็นนายของพวกมันโมโหมากเท่าใด พวกมันยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
"มันเข้ามาฆ่าคน...มากมาย แล้วปล้นทรัพย์สินเงินทองไปจนหมด ข้าพยายามจะไปช่วยทุกคนแล้วแต่ว่า เทพองค์หนึ่งบอกกับข้าว่านี้คือกรรมของพวกเขา ข้าไม่อาจเข้าไปยุ่งได้" กรรมของมนุษย์ ใครทำสิ่งใดได้สิ่งนั้น ไม่ว่าที่ไหนก็เหมือนกัน ถ้าสำหรับมนุษย์แล้วมันเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับท่านอากิมันจะเรียกว่าธรรมดาได้จริงๆ งั้นหรอ...
"ครับ" ผมตอบกลับเขาเบาๆ
"จนกระทั่ง เทพผู้หนึ่งที่ข้ารู้จักเขาเป็นเหมือนพ่ออีกคนของข้า ท่านช่วยเหลือข้ามากมาย...แต่ว่าเจ้ารู้ไหม ไอ้เลวนั้นมันทำอะไรลงไป! "
YOU ARE READING
ลูกคนโตของปีศาจ
Romanceอากิหนุ่มน้อยที่น่าสงสาร ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบเด็กทั่วไป กลับต้องกลายมาเป็นเครื่องสังเวยให้ กับ อินุไค ผู้ทำสัญญากับตระกูล! "ข้าขอแลกเปลี่ยน! "ชายชราในชุดแสนซอมซ่อพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ยิ่งอยู่ใกล้ปีศาจตนนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งกลัวการดับสูญของชีวิตตนเ...
